ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΑΚΟΜΑ...

30.3.07

Το μαύρο αυτοκινητάκι...

Ο μπαμπάς χτυπάει τη μαμά...
Η μαμά και ο μπαμπάς στη συνέχεια πηδιούνται δεξιά και αριστερά αφήνοντας το μικρό Βαγγέλη, Τάσο, Κώστα (όπως θες πεσ'τον) στο σαλόνι να βλέπει αίματα στις ειδήσεις μιάς και η γιαγιά δεν φρόντισε να αλλάξει το κανάλι...
Είναι μόλις 6 ετών..
Την Κυριακή ο θείος έρχεται επίσκεψη με τα ξαδέρφια... Τα ατίθασα του σπάνε τα παιχνίδια που αυτός απλώχερα τους πρόσφερε για να παίξουν...
Δε μιλάει...
Μόνο κλαίει απο μέσα του για κείνο το μαύρο αυτοκινητάκι...Το αγαπημένο του... Που δεν το παιζε ποτέ μην το γρατζουνίσει...
Φλας! Θυμάται τα αίματα στις ειδήσεις...
Σήμερα ο μπαμπάς και η μαμά δεν βρίζονται όπως χθες...
Ύστερα κάθονται για φαγητό... Γαμιέται ο Καραμανλής, γαμιέται ο Παπανδρέου, ο Θρύλος κι' ο Κόκκαλης, Ο ΠΑΟ και ο Βαρδινογιάννης που αυτοί τρώνε με χρυσά κουτάλια και εμείς τρώμε σκατά... Αυτοί φταίνε...
Μετά το φαγητό οι άρχοντες των δύο οικογενιών στρώνονται στη τηλεόραση...
Ντέρμπι...
''Α ρε μάγκα Κόκκαλη τους έχεις γαμήσει όλους... Έτσι τα μουνιά...'' λέει ο θείος...
Κόρνερ - κεφαλιά - γκολ!
''Πάρτε τα ρε αρχίδια! ΓΚΟΟΟΟΛΛΛΛΛΛ! Α ρε τεράστιε Βαρδινογιάννη γαμώ τις ομάδες έκανες'' λέει ο μπαμπάς...
Ο μικρός 6χρονος πριν προλάβει να καταλάβει αν αυτοί είναι οι ίδιοι με τους άλλους που έβριζαν τα δύο αδέρφια την ώρα του φαγητου ή απλή συνωνυμία, τραντάζεται απο μια μπουνιά που του δίνει το ξαδερφάκι του...
''Μαλάκες!''φωνάζει ο μικρός και οι υπόλοιποι γελάνε...
Φλας! Θυμάται τα αίματα στις ειδήσεις...
Το βράδυ φεύγουν...
Ο μπαμπάς ντύνεται και λέει πως πάει βόλτα... Η μαμά βρίζει και κλαίει...
Δέκα λεπτά μετά του φωνάζει να πάει στο κρεββάτι και κλείνει την πόρτα κι' εκείνη...
Ο μικρός έχει ξεμείνει με τη γιαγιά στο σαλόνι...
Εκείνη πάλι ξέχασε να αλλάξει το κανάλι και στις ειδήσεις λένε για νέα αίματα...
Εξω απ'το γήπεδο...
Στο σχολείο όταν ήταν στην πρώτη γυμνασίου μια μέρα ο γιός του κυρίου με τη μαύρη mercedes του φώναξε κοροϊδευτικά πως φοράει όλο την ίδια φόρμα όταν κάνουν γυμναστική... Κοκκίνησε γιατί ήταν μπροστά και η Κατερίνα, Αλίκη ,Γεωργία (όπως θες πεσ'την) και άρχισε να γελάει...
Φλας! Θυμάται τα αίματα στις ειδήσεις...
Φλας! Θυμάται τα αίματα στις ειδήσεις...
Την αγαπούσε όμως εκείνη μια μέρα αγκαλιαζόταν με το γιο του κυρίου με τη μαύρη mercedes και εκείνος της αγόρασε και δώρο... Ο μικρός δεν είχε λεφτά για τέτοια...
Κάποια μέρα μπήκε στο μαγαζί της κυρίας με τα φουντωτά μαλλιά αποφασισμένος...
Μαζί του ήταν και ένας συμμαθητής του που είχε μείνει στην ίδια τάξη δυο χρονιές... Αυτός τον έμαθε να καπνίζει... Αυτός τον έπεισε να φεύγει κρυφά απ'το παράθυρο όταν κοιμάται η γιαγιά και να κλέβουν μηχανάκια το βράδυ... Αυτός τον έμαθε να πίνει, να στρίβει τσιγάρα...
Θα έκλεβε! Δώρο για Κατερίνα, Αλίκη ,Γεωργία (όπως θες πεσ'την)...
Τα κατάφερε! Της το έδωσε μα εκείνη το πέταξε στον κάδο λεγοντάς του οτι είναι ψεύτικο και φτηνό...
Φλας! Θυμάται τα αίματα στις ειδήσεις...
Φλας! Θυμάται τα αίματα στις ειδήσεις...
Φλας! Θυμάται τα αίματα στις ειδήσεις...
Στο τέλος του γυμνασίου ο μπαμπάς είχε φύγει απ'το σπίτι και καμμιά 15αρια μπαμπάδες είχαν παρελάσει ως τώρα απο το σαλόνι, το μπάνιο και την κρεββατοκάμαρα του σπιτιού...
Και όλοι έλεγαν πως φταίνε κάποιοι άλλοι για την κατάντια και τη φτώχια...
''Οι μαλάκες που τους ψηφίζουν''... Όχι εγώ... Όχι εμείς... Ποτέ εμείς... Για τίποτα κακό εμείς...
Λύκειο δεν πήγε ο μικρός... Ξεκίνησε δουλειά...
Δεν τον πλήρωναν, δεν είχε ένσημα, δούλευε υπερωρίες, τον έβριζαν για να μαθαίνει, του ριχναν και καμμιά ψιλή για να μαθαίνει, η μαμά ζητούσε λεφτά για το ρεύμα, η γιαγιά του έλεγε πως έτσι είναι η ζωή...
Φλας! Θυμάται τα αίματα στις ειδήσεις...
Φλας! Θυμάται τα αίματα στις ειδήσεις...
Φλας! Θυμάται τα αίματα στις ειδήσεις...
Στα club δεν τον έβαζαν γιατί οι μουντζούρες απ'τα χέρια δεν έφευγαν όσο κι'αν τα έτριβε μέχρι να τα ματώσει... Οι γυναίκες δεν τον κοιτούσαν και πολύ...
Μια μέρα χωρίς να το καταλάβει βρέθηκε στην Υμητού,στη Λαυρίου, στο Γαλάτσι, στην Πανόρμου, στο ΣΕΦ, στη Φιλαδέλφεια , στο ΟΑΚΑ, στο Σύνταγμα, κλεισμένος βράδυ στο Πολυτεχνείο να καίει και να σπάει... Να χτυπάει και να βρίζει...
Όχι για τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου...
Όχι για πράσινα, κόκκινα ή κιτρινα...
Όχι για την μαμά και τον μπαμπά...
Μόνο για κείνο το μαύρο αυτοκινητάκι...
Μόνο για κείνο...

------------------------------------------------------------------------------------

Καμμιά φορά δε φταίμε εμείς για εμάς...
Καμμιά φορά δεν είναι τόσο επιφανειακά τα πράγματα...
Καμμιά φορά τα καταφέρνεις...
Καμμιά φορά πάλι όχι...
Καμμιά φορά...

22.3.07

ΠΕΣ'ΤΑ ΧΡΥΣΟ...ΔΟΝΤΕ!!!

ΕΠΙΑΣΕ ΝΑ ΒΡΕΧΕΙ, ΟΝΕΙΡΑΤΑ ΑΠ'ΤΟ ΧΘΕΣ

Ξύπνησα μεσ'τον ύπνο μου σήμερα...Μεταφορικά και κυριολεκτικά...
Κάπου εκεί στις 11 με 12 το μεσημέρι με ξύπνησε ένας τρελλός αέρας και μια δυνατή αρρωστιάρα κόκκινη καταιγίδα...
Στιγμιαία έδωσα συγχαρητήρια στον εαυτό μου που μάζεψα χθες το βράδυ μια μπλούζα που είχα απλώσει (για κάνα τετραήμερο) και την οποία είδα τυχαία λίγο πριν φύγω για δουλειά...
Κούρνιασα λίγο περισσότερο στα σκεπάσματα και συνέχισα να κοιμάμαι ξύπνιος στον ύπνο μου...
Σε μελέτησα χθες είναι η αλήθεια και έσκασες ακάλεστη απ'τους δρόμους που είναι οι μοναδικοί που δεν μπόρεσα να κλείσω ακόμα...
Απ'τους δρόμους των ονείρων...
Το συζητήσαμε και σήμερα για πολύ ώρα, το παλέψαμε...
Εσύ είχες ακόμα εκείνη τη γνωστή θέληση στα μάτια σου που ήταν σαν να περίμενες μια λέξη για να γίνουν όλα καταπράσινα λιβάδια και εγώ έψαχνα ακόμα τον τρόπο να στην πω τρίβοντας τα παγωμένα χέρια μου απο αμηχανία...
Είναι που λείπεις καιρό...
Είναι που να, δε ξέρω αν συνήθισα στα παγωμένα βουνά της Ανταρκτικής και έχω ξεχάσει πως χτίζουν σπιτάκια στα λιβάδια, αλλά να, ξέρω γω;
Εσύ τι λες;
Εσύ δε λες, όπως δεν έλεγες ποτέ...
Ποτέ δεν ξεκίναγες εσύ...
Και εγώ δεν πρόλαβα! Για μια ακόμη φορά δεν πρόλαβα...
Αυτός ο ηλίθιος χτύπος του τηλεφώνου μ'άφησε να ψελλίζω και έτσι απο ξύπνιος στον ύπνο μου έγινα και πάλι ένας κοιμησμένος στον ξύπνιο μου...

Καλημέρα! Βρέχει σήμερα και είναι ωραία...

''Βρέχει και στους καταυλισμούς χορεύουν τα παιδιά
στάζει ο θεός στις προσευχές, στα φύλλα, στης βρεγμένης γης τη μυρωδιά...''

15.3.07

Μπρίζα...τραγουδιστική Νo 2!!!

Λοιπόν τώρα που παίζει χρόνος και μιας και έβαλα την μπρίζα, ξεκινάω με τα δικά μου 5...

1. Σ'αγαπώ γιατί είσαι ωραία - Στο'πα και στο ξαναλέω
Δύο παραδοσιακά τραγούδια που τα τραγουδούσα με τη γιαγιά μου ξεσκωνίζοντας τα τζάμια της κάθε Σάββατο πρωί... Ήταν ωραία να μυρίζει το σπίτι τηγανιτές πατάτες και azax... Συνήθως ερμηνεύονται ακαπέλα και στα μεγάλα κομμάτια μου...

2. Στην Κ - Αϊ Ονούφρης
Δύο τραγούδια του Πάυλου τα οποία ερμηνεύονται σε παρόμοια κατάσταση

3. Ασημένια Σφήκα - Υπόγεια Ρεύματα
Για το τότε , το τώρα και το μετά...

4. Ατλαντίς - Ξύλινα Σπαθιά
Για τις εικόνες που ζήσαμε και ζούμε και για τις πρόβες με τα ΚΙΤΡΙΝΑ ΦΩΤΑ μου!!!

5. Ακόμα σ'αγαπώ - Μ. Πασχαλίδης
Γιατί ένα βράδυ έπαιξε 100 φορές στο repeat και στέγνωσα απο δάκρυα...

14.3.07

Μπρίζα...τραγουδιστική!!!

Το θέμα απλό ,η σκέψη έντονη, η απόφαση δύσκολη...
5 αγαπημένα τραγούδια σας...
Τραγούδια που σας στιγμάτησαν στο πέρασμα του χρόνου...
Που όταν τυχαία τα ακούσετε άλλοτε σκάει χαμόγελο, άλλοτε ζαρώνεται τα φρύδια, άλλοτε αλλάζεται σταθμό βρίζωντας λίγο πριν τρακάρεται...

12.3.07

7 και να καίνε!!!

Λοιποοοοοοοοοοοόν....
Έχουμε και λέμε...
Κατά σειρά όχι προτίμησης...

1. Forrest Gump - Tom Hanks
Η ιστορία της μαλακοχώρας μέσα απο τη ζωή του πιο συμπαθητικού και συνάμα ευαίσθητου χαρακτήρα που έχω δει ποτέ....

2. Ο Χαμένος τα παίρνει όλα - Γ. Αγγελάκας
Για προσωπικούς μου λόγους....

3.Reqviuem for a dream
Άμα τη δεις θα καταλάβεις

4. Πράκτωρ Θου-Βου - Θανάσης Βέγγος
Η τέλεια ψυχοθεραπεία και μην ακούσω κουβέντα...

5.Αυτόχειρες παρθένοι
Απλά ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ

6. π
Όπου π =3,14...
Η ιστορία ενός τύπου που προσπαθεί να βρεί που στο... τέλος τελειώνουν οι δεκαδικοί του 3,14 και στο τέλος... Δες τη να δεις τι γίνετε!

7. 24 hours party people
Η απόλυτη ακμή και παρακμή του πιο διάσημου live stage και αργότερα club του Μάντσεστερ (the hasienta) μέσα απο την αφήγηση του ιδιοκτήτη του...

6.3.07

ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΧΧΟΟΟΟΟΟΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!!

Αν δεν μ'απατά η μνήμη μου σήμερα πρέπει να είναι Τρίτη...
Ο ήλιος ψιλο-καίει σαν πούστης (που λέει και το song) και ξύπνησα (πάλι) στις 14.10...
Μ'αρέσει που με κλειστά ακόμη μάτια άκουγα τα πουλιά να κελαϊδάνε και σκέφτηκα οτι με αυτό τον τρόπο τα πουλάκια του καλού θεούλη κελαϊδάνε μόνο όταν πάει να ξημερώσει...Την αυγή...
Τώρα πως το βγαλα αυτό το συμπέρασμα...μόνο ο θεούλης ξέρει!

Το τριήμερο ήταν περίεργο, πολύ πιεστικό ψυχολογικά, αλλά οφείλω να ομολογήσω οτι που και που χρειάζεται... Να ξυπνάμε λίγο... Εφτασα στα οριά μου το Σάββατο το βράδυ...
Η κωλοδουλειά που διάλεξα να κάνω απαιτεί πολλά ψεύτικα γέλια, πολλές δήθεν γνωριμίες, πολλά μπλα μπλα και χαρούλες και γάμα τα και δώσε τόπο στην οργή και ο πελάτης έχει δίκιο και εγώ φταίω και χρεωσέ το σε μένα και ΑΝΤΕ ΓΑΜΙΔΙΑ....
Ε κάποια στιγμή έσπασα...
Το καλό σε όλο αυτό ήταν ότι βρήκα ξανά ένα πολύ δικό μου άνθρωπο που είχα χάσει μήνες τώρα (και το αστείο είναι οτι βλεπόμαστε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ) μα πάνω απ' όλα βρήκα την πάρτη μου και με γουστάρω ξανά κι'ας ξυπνάω 14.10 ενώ έχω 150 δουλειές να κάνω, κι'ας αγοράζω βιβλία που βαριέμαι να διαβάσω, κι'ας έχω να καθαρίσω το τσαρδί μου μήνες και είναι όλα μεσ'τη μέση και στ'αρχίδια μου βρε αδερφέ και αύριο μέρα είναι και ας μη σώσουνε να γίνουμε όλα αυτά που πρέπει στη τελική!!! ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΧΧΟΟΟΟΟΟΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!!
Η αλήθεια είναι οτι φορτώθηκα πολλά καρπούζια στην ίδια μασχάλη φέτος...
Κι' όσο κι' αν σου λένε οι άλλοι οτι υπάρχει και η άλλη να βάλεις κανένα αν δεν έρθει η ώρα δεν το καταλαβαίνεις...
ΚΟΥΡΕΛΑΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΛΑ, ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΡΕ!!!
Τα λέμε την Παρασκευή στο ΠΑΡΤΥ μας! Στη δικιά μας βραδιά!
ROCK PARTY όπως τότε...

ΚΙΤΡΙΝΑ ΦΩΤΑ - ΑΣΤΑΡΤΗ