Απο Δευτέρα 15.09.08 και κάθε μέρα λίγα λεπτά μετά τις 12 και ως τις 1 το μεσημέρι!
www.e-radio.gr και βρες στα aegean islands τον santorini 106.4 ...
10.9.08
2.9.08
ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΥΝΤΡΑ...ΤΡΑΒΑ!!!
''Γειά σας... Θα ήθελα να σας μιλήσω για μένα...''
''Αλλά προτιμώ να το κάνουν άνθρωποι που συνεργάζονται
μαζί μου...''
μαζί μου...''
''Όταν ήρθα στην ομάδα τ'αρχίδια μου ήταν κανονικά...
Ξέρετε... μικρά.
Έτσι είναι μετά απο κάθε ματς που παίζει ο Βύντρα...''
''Ωχ! Χριστός και Παναγία...
Μα τι κάνει πάλι...?''
''Τι? Ενδιαφέρθηκε ομάδα να πάρει τον Βύντρα?''
''Εεεεε! Βυυυυυνννττρρρραααά! Όταν σου είπα
παίξτον απο κοντά και συνέχεια, δεν εννοούσα αυτό...''
''Σε παρακαλώ ηρέμησε... Μικρό παιδί είναι... Θα μάθει...''
''Δεν ακούω τίποτα... Ενδιαφέρθηκε ομάδα γι'αυτόν και δεν τον δώσατε...
Αυτό ήταν... Φεύγωωωωωω!!!''
''Δεν ακούω τίποτα... Ενδιαφέρθηκε ομάδα γι'αυτόν και δεν τον δώσατε...
Αυτό ήταν... Φεύγωωωωωω!!!''
''Έχω αγωνιστεί και στην Εθνική...''
''Στα πλαίσια καμπάνιας για παιδιά με διανοητική καθυστέρηση
κάλεσα στην Εθνική και έναν καινούργιο παίχτη...''
κάλεσα στην Εθνική και έναν καινούργιο παίχτη...''
''Ναι βρε αγόρι μου αυτό το άσπρο το στρογγυλό είναι η μπάλα...
Ουφ!''
Ουφ!''
''Επίσης σ'αυτό το μίνι αφιέρωμα μιλούν και
παίχτες που αγωνιστήκαμε μαζί...''
''Τα μαθες; Δε θα τον πάρει στο euro!!!''
''Yes!''
ΡΕΤΡΟ...
''Ααααχχχ!!! Δε θα σε πιάσω στα χέρια μου;
Που θα μου πας; Δε τη γλυτώνεις ακούς;''
''Αυτά απο μένα... Σας αφήνω τώρα...
Πρέπει να ξεκουραστώ γιατί την Κυριακή έχω ντέρμπι...
Με την ΑΕΚ... Θυμάστε...''
12.5.08
31.3.08
20.3.08
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ 'ΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΧΡΟΝΙΑ
Στέρεψε η σκέψη μου
πήρα χαρτί και μολύβι
για να σου γράψω
για του νου μου το ταξίδι.
Και για της σκέψης μου
τους σκοτεινούς τόπους
που κάθε τόσο
πήρα χαρτί και μολύβι
για να σου γράψω
για του νου μου το ταξίδι.
Και για της σκέψης μου
τους σκοτεινούς τόπους
που κάθε τόσο
ξυπναν' αλλόκοτους φόβους.
Καμμιά φορά
αν η μέρα έχει ήλιο
κάνω δυο βήματα
στο κενό για να φύγω.
Ύστερα πάλι
θυμάμαι κάτι βροχές
πρέπει να 'χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες.
Μέσα στης σκέψης
τ' ατέλειωτο παιχνίδι
για να σωθώ
πιάνομαι απ' ένα σανίδι.
Και κολυμπάω ξανά
προς την ήρεμη ακτή
εκεί που περιμένουν
νατα πάλι όλα εκεί.
Που όταν ήμουνα μικρός
κι' έπαιζα στην αλάνα
''μαζέψου πήγε αργά''
φώναζε η μάνα.
Κι' ύστερα έρχονται απο πίσω
τα γέλια κι' οι χαρές
πρέπει να 'χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες.
Και λίγα χρόνια μετά
που έφυγα απ'την αλάνα
ερχόνται οι φόβοι μη με δουν
όταν έκανα κοπάνα.
Λίγο πιο έξω
απ'της αγάπης τη μπόρα
θλιμμένα μάτια
με κοιτάνε ακόμα.
Για όσα άφησα
στου χρόνου τη σιγή
για μια ακόμα
ανοιχτή πληγή.
Για τότε που έζησα
στιγμές αληθινές
πρέπει να 'χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες.
Λίγο πιο πέρα
στέκεται ένας μικρός
και μου φωνάζει
''φύγε ήρθε ο καιρός''.
Κάνω να φύγω
κι'εκεί αρχίζει το χιόνι
όλες μου οι φυγές
απ'τη κουζίνα ως το σαλόνι.
Είναι πολλά
που δε σου είπα ακόμα
συγχωρεσέ με
που έπεσα πάλι στο χώμα.
Κι' όσες προσπάθειες κι' αν έκανα
ποτέ δεν είναι αρκετές
πρέπει να' χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες...
Καμμιά φορά
αν η μέρα έχει ήλιο
κάνω δυο βήματα
στο κενό για να φύγω.
Ύστερα πάλι
θυμάμαι κάτι βροχές
πρέπει να 'χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες.
Μέσα στης σκέψης
τ' ατέλειωτο παιχνίδι
για να σωθώ
πιάνομαι απ' ένα σανίδι.
Και κολυμπάω ξανά
προς την ήρεμη ακτή
εκεί που περιμένουν
νατα πάλι όλα εκεί.
Που όταν ήμουνα μικρός
κι' έπαιζα στην αλάνα
''μαζέψου πήγε αργά''
φώναζε η μάνα.
Κι' ύστερα έρχονται απο πίσω
τα γέλια κι' οι χαρές
πρέπει να 'χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες.
Και λίγα χρόνια μετά
που έφυγα απ'την αλάνα
ερχόνται οι φόβοι μη με δουν
όταν έκανα κοπάνα.
Λίγο πιο έξω
απ'της αγάπης τη μπόρα
θλιμμένα μάτια
με κοιτάνε ακόμα.
Για όσα άφησα
στου χρόνου τη σιγή
για μια ακόμα
ανοιχτή πληγή.
Για τότε που έζησα
στιγμές αληθινές
πρέπει να 'χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες.
Λίγο πιο πέρα
στέκεται ένας μικρός
και μου φωνάζει
''φύγε ήρθε ο καιρός''.
Κάνω να φύγω
κι'εκεί αρχίζει το χιόνι
όλες μου οι φυγές
απ'τη κουζίνα ως το σαλόνι.
Είναι πολλά
που δε σου είπα ακόμα
συγχωρεσέ με
που έπεσα πάλι στο χώμα.
Κι' όσες προσπάθειες κι' αν έκανα
ποτέ δεν είναι αρκετές
πρέπει να' χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες...
13.3.08
ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ!!!
Ναι είναι γεγονός...
Τώρα μπορείς και εσύ που είσαι μακριά να με ακούς καθημερινά...
Πήγαινε www.e-radio.gr και βρες στο χάρτη τα aegean islands...
Βρες τον santorini 106,4 και άκου την εκπομπή
''ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ''
απο Δευτέρα εώς Παρασκευή απο τις 12.00 (12.08 για την ακρίβεια) - 13.00...
Επιμέλεια - Παρουσίαση : Θωμάς Πάνου
Τώρα μπορείς και εσύ που είσαι μακριά να με ακούς καθημερινά...
Πήγαινε www.e-radio.gr και βρες στο χάρτη τα aegean islands...
Βρες τον santorini 106,4 και άκου την εκπομπή
''ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ''
απο Δευτέρα εώς Παρασκευή απο τις 12.00 (12.08 για την ακρίβεια) - 13.00...
Επιμέλεια - Παρουσίαση : Θωμάς Πάνου
12.3.08
2.3.08
ΠΑΜΕ ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ...
23/10/2005: ΑΕΚ-Παναθηναϊκός 3-0
Ένα εκπληκτικό πεντάλεπτο
Σπάνια μία ομάδα πετυχαίνει 3 γκολ σε ντέρμπι και ακόμα πιο σπάνια αυτά έρχονται στα τελευταία 5 λεπτά του αγώνα. Η ΑΕΚ του Φερνάντο Σάντος επεφύλαξε οδυνηρές εκπλήξεις στον Παναθηναϊκό εκείνο το κυριακάτικο βράδυ στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Οι γηπεδούχοι πίεσαν στο πρώτο μέρος, αλλά στην επανάληψη βρέθηκαν σε δύσκολη θέση από την επιθετική δραστηριότητα του Παναθηναϊκού. Μάλιστα, οι «πράσινοι» πέτυχαν γκολ με τον Φάνη Γκέκα το οποίο ακυρώθηκε ως οφ-σάιντ ενώ είχαν και δοκάρι με τον Εμάνουελ Ολισαντέμπε.
Η ΑΕΚ περίμενε και χτύπησε την κατάλληλη στιγμή. Με τον συνήθη ύποπτο Νίκο Λυμπερόπουλο άνοιξε το σκορ στο 85’, ο Λου Τσάνκο (εκείνος ο μικρόσωμος Σουηδός χαφ, το θυμάστε άραγε;) διαμόρφωσε το 2-0 με ένα εκπληκτικό γκολ από 40 μέτρα στο 88’ και ο Λάκης ολοκλήρωσε τη ραψωδία με ένα ακόμη γκολ στο 90’. Τρία γκολ σε πέντε λεπτά!
Το παιχνίδι είχε και ένα ευτράπελο. Ο Λουκάς Βύντρα χρεώθηκε με κίτρινη κάρτα χωρίς να αγωνιστεί αφού στο 90’ μπήκε στο γήπεδο για να μαζέψει την μπάλα χωρίς το παιχνίδι να έχει διακοπεί.
Πάντα τέτοια...
26.2.08
ΤΣΑ !!! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ...
''Γειά σας... Θα ήθελα να σας μιλήσω για μένα...''''Αλλά προτιμώ να το κάνουν άνθρωποι που συνεργάζονται
μαζί μου...''
μαζί μου...''
''Όταν ήρθα στην ομάδα τ'αρχίδια μου ήταν κανονικά...
Ξέρετε... μικρά.
Έτσι είναι μετά απο κάθε ματς που παίζει ο Βύντρα...''
''Ωχ! Χριστός και Παναγία...
Μα τι κάνει πάλι...?''
''Τι? Ενδιαφέρθηκε ομάδα να πάρει τον Βύντρα?''
''Εεεεε! Βυυυυυνννττρρρραααά! Όταν σου είπα
παίξτον απο κοντά και συνέχεια, δεν εννοούσα αυτό...''
''Σε παρακαλώ ηρέμησε... Μικρό παιδί είναι... Θα μάθει...''
''Δεν ακούω τίποτα... Ενδιαφέρθηκε ομάδα γι'αυτόν και δεν τον δώσατε...
Αυτό ήταν... Φεύγωωωωωω!!!''
''Δεν ακούω τίποτα... Ενδιαφέρθηκε ομάδα γι'αυτόν και δεν τον δώσατε...
Αυτό ήταν... Φεύγωωωωωω!!!''
''Έχω αγωνιστεί και στην Εθνική...''
''Στα πλαίσια καμπάνιας για παιδιά με διανοητική καθυστέρηση
κάλεσα στην Εθνική και έναν καινούργιο παίχτη...''
κάλεσα στην Εθνική και έναν καινούργιο παίχτη...''
''Ναι βρε αγόρι μου αυτό το άσπρο το στρογγυλό είναι η μπάλα...
Ουφ!''
Ουφ!''
''Επίσης σ'αυτό το μίνι αφιέρωμα μιλούν και
παίχτες που αγωνιστήκαμε μαζί...''
''Τα μαθες; Δε θα τον πάρει στο euro!!!''
''Yes!''
ΡΕΤΡΟ...
''Ααααχχχ!!! Δε θα σε πιάσω στα χέρια μου;
Που θα μου πας; Δε τη γλυτώνεις ακούς;''
''Αυτά απο μένα... Σας αφήνω τώρα...
Πρέπει να ξεκουραστώ γιατί την Κυριακή έχω ντέρμπι...
Με την ΑΕΚ... Θυμάστε...''
Πρέπει να ξεκουραστώ γιατί την Κυριακή έχω ντέρμπι...
Με την ΑΕΚ... Θυμάστε...''
ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ...
Χωρίς να θέλω να προκαλέσω κανέναν...
Ξέρω, ξέρω...
Τα περσινά ε;
Ελά τώρα όμως που έχει πολύ καιρό ο δικός σου να κάνει μαλακία...
Ποιός;
Έλα τώρα που κάνεις πως δε ξέρεις...
Τώρα δε θυμάσαι ή δε θες να θυμάσαι;
Και σαν καλώς που είμαι στη στρατηγική θα σε κάνω να χάσεις τον ύπνο σου μέχρι την Κυριακή...
Η' αν σε παίρνει για λίγο να ξυπνάς έντρομος απο τον εφιάλτη που δυστυχώς για σένα έχει ονοματεπώνυμο...
Ξέρω, ξέρω...
Τα περσινά ε;
Ελά τώρα όμως που έχει πολύ καιρό ο δικός σου να κάνει μαλακία...
Ποιός;
Έλα τώρα που κάνεις πως δε ξέρεις...
Τώρα δε θυμάσαι ή δε θες να θυμάσαι;
Και σαν καλώς που είμαι στη στρατηγική θα σε κάνω να χάσεις τον ύπνο σου μέχρι την Κυριακή...
Η' αν σε παίρνει για λίγο να ξυπνάς έντρομος απο τον εφιάλτη που δυστυχώς για σένα έχει ονοματεπώνυμο...
ΛΟΥΚΑΣ ΒΥΝΤΡΑ
24.2.08
ΤΩΡΑ... ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ...
Τώρα που είναι τα δύσκολα για μια ακόμη φορά...
Σάμπως θα σταματήσουμε να είμαστε ΑΕΚ ?
Σάμπως θα σταματήσουμε να είμαστε ΑΕΚ ?
22.2.08
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ!!!
ΚΑΙ ΝΑΙ!!!
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ!!!
ΟΧΙ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΔΕ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ ΑΝ Η ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΡΓΑΣΜΙΚΙΑ!!!
ΤΩΡΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ...
Το σημείο G «υπάρχει, αλλά όχι σε όλες τις γυναίκες»
Έπειτα από μισό αιώνα διεθνούς αναζήτησης και πειραματισμού, το μεγάλο ερώτημα ίσως κοντεύει να απαντηθεί. Ιταλοί γιατροί υποστηρίζουν ότι το λεγόμενο σημείο G υπάρχει, όχι όμως σε όλες τις γυναίκες. Οι λίγες τυχερές που το διαθέτουν, λένε, είναι αυτές που μπορούν να φτάσουν σε κολπικό οργασμό.
Η ομάδα του Δρ Εμανουέλε Τζανίνι του Πανεπιστημίου της Ακουίλα εξέτασε με υπερηχογράφημα εννέα γυναίκες που δήλωναν ότι είχαν κολπικούς οργασμούς (χωρίς διέγερση της κλειτορίδας) και 11 γυναίκες που δεν είχαν τέτοιους οργασμούς.
Στις γυναίκες της πρώτης ομάδας εντοπίστηκε μια περιοχή ιστού στο πρόσθιο τμήμα του κόλπου, πίσω από την ουρήθρα, η οποία ήταν αισθητά παχύτερη σε σχέση με τις εθελόντριες τις δεύτερης ομάδας.
Η πάχυνση αυτή είναι το σημείο G, αναφέρουν οι ερευνητές στο Journal of Sexual Medicine. «Οι γυναίκες χωρίς ορατές ενδείξεις του σημείου G δεν μπορούν να έχουν κολπικούς οργασμούς» υποστηρίζουν.
«Για πρώτη φορά, είναι δυνατό να διαπιστωθεί με μια απλή, γρήγορη και φθηνή μέθοδο αν μια γυναίκα έχει σημείο G» δήλωσε ο Τζανίνι στο περιοδικό New Scientist.
Σε κάθε περίπτωση, οι γυναίκες που δεν έχουν κολπικό οργασμό δεν πρέπει να απελπίζονται, επισημαίνει ο Τζανίνι. «Μπορούν να έχουν κανονικό οργασμό μέσω διέγερσης της κλειτορίδας» υπενθυμίζει.
Το σημείο G παίρνει το όνομά του από τον Γερμανό γυναικολόγο Ερνστ Γκρέφενμπεργκ, ο οποίος εξέφρασε τις πρώτες υποψίες για την ύπαρξή του το 1950.
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ!!!
ΟΧΙ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΔΕ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ ΑΝ Η ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΡΓΑΣΜΙΚΙΑ!!!
ΤΩΡΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ...
Το σημείο G «υπάρχει, αλλά όχι σε όλες τις γυναίκες»
Έπειτα από μισό αιώνα διεθνούς αναζήτησης και πειραματισμού, το μεγάλο ερώτημα ίσως κοντεύει να απαντηθεί. Ιταλοί γιατροί υποστηρίζουν ότι το λεγόμενο σημείο G υπάρχει, όχι όμως σε όλες τις γυναίκες. Οι λίγες τυχερές που το διαθέτουν, λένε, είναι αυτές που μπορούν να φτάσουν σε κολπικό οργασμό.
Η ομάδα του Δρ Εμανουέλε Τζανίνι του Πανεπιστημίου της Ακουίλα εξέτασε με υπερηχογράφημα εννέα γυναίκες που δήλωναν ότι είχαν κολπικούς οργασμούς (χωρίς διέγερση της κλειτορίδας) και 11 γυναίκες που δεν είχαν τέτοιους οργασμούς.
Στις γυναίκες της πρώτης ομάδας εντοπίστηκε μια περιοχή ιστού στο πρόσθιο τμήμα του κόλπου, πίσω από την ουρήθρα, η οποία ήταν αισθητά παχύτερη σε σχέση με τις εθελόντριες τις δεύτερης ομάδας.
Η πάχυνση αυτή είναι το σημείο G, αναφέρουν οι ερευνητές στο Journal of Sexual Medicine. «Οι γυναίκες χωρίς ορατές ενδείξεις του σημείου G δεν μπορούν να έχουν κολπικούς οργασμούς» υποστηρίζουν.
«Για πρώτη φορά, είναι δυνατό να διαπιστωθεί με μια απλή, γρήγορη και φθηνή μέθοδο αν μια γυναίκα έχει σημείο G» δήλωσε ο Τζανίνι στο περιοδικό New Scientist.
Σε κάθε περίπτωση, οι γυναίκες που δεν έχουν κολπικό οργασμό δεν πρέπει να απελπίζονται, επισημαίνει ο Τζανίνι. «Μπορούν να έχουν κανονικό οργασμό μέσω διέγερσης της κλειτορίδας» υπενθυμίζει.
Το σημείο G παίρνει το όνομά του από τον Γερμανό γυναικολόγο Ερνστ Γκρέφενμπεργκ, ο οποίος εξέφρασε τις πρώτες υποψίες για την ύπαρξή του το 1950.
21.2.08
Το πήρα απο το φίλο sanjo που το πήρε απο τον dagalos...
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-πάρκ?
ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα?
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας?
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα?
Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα?
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι?»
Ακούς την απάντηση?
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις για
εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου?
Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο» και μέσα στην
βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του?
Έχασες επαφή? Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες
τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»
Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα
Η ζωή είναι μικρή
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τη μισή χαρά της
διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες......
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι' αυτό χαλάρωσε.
Άκου την μουσική
Πριν τελειώσει το τραγούδι...
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-πάρκ?
ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα?
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας?
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα?
Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα?
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι?»
Ακούς την απάντηση?
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις για
εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου?
Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο» και μέσα στην
βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του?
Έχασες επαφή? Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες
τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»
Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα
Η ζωή είναι μικρή
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τη μισή χαρά της
διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες......
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι' αυτό χαλάρωσε.
Άκου την μουσική
Πριν τελειώσει το τραγούδι...
14.2.08
ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ...
Δε γιορτάζω...
Δε τη γιόρτασα σχεδόν ποτέ την ημέρα αυτή...
Αλλά λόγω της ημέρας και αφού έφαγα όλο το tube ορίστε μια εκτέλεση που στη σκηνή είναι και εκείνη που το γραψε και εκείνος που το τραγούδησε...
Απο εκείνη σε αυτόν και πίσω...
Κυρίες και κύριοι ίσως απο τα πιο ερωτικά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ για έναν απο τους πιο δυνατούς και πολύ καλά μεταφερμένους έρωτες στη μεγάλη οθόνη...
Η κυρία που το έγραψε είναι αυτή με το άσπρο φόρεμα...
ring of fire
Love is a burning thing
and it makes a firery ring
bound by wild desire
I fell in to a ring of fire...
I fell in to a burning ring of fire
I went down,down,down
and the flames went higher.
And it burns,burns,burns
the ring of fire
the ring of fire.
The taste of love is sweet
when hearts like our's meet
I fell for you like a child
oh, but the fire went wild..
I fell in to a burning ring of fire...
LYRICS+ MUSIC BY JUNE CARTER
ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ!!!
Δε τη γιόρτασα σχεδόν ποτέ την ημέρα αυτή...
Αλλά λόγω της ημέρας και αφού έφαγα όλο το tube ορίστε μια εκτέλεση που στη σκηνή είναι και εκείνη που το γραψε και εκείνος που το τραγούδησε...
Απο εκείνη σε αυτόν και πίσω...
Κυρίες και κύριοι ίσως απο τα πιο ερωτικά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ για έναν απο τους πιο δυνατούς και πολύ καλά μεταφερμένους έρωτες στη μεγάλη οθόνη...
Η κυρία που το έγραψε είναι αυτή με το άσπρο φόρεμα...
ring of fire
Love is a burning thing
and it makes a firery ring
bound by wild desire
I fell in to a ring of fire...
I fell in to a burning ring of fire
I went down,down,down
and the flames went higher.
And it burns,burns,burns
the ring of fire
the ring of fire.
The taste of love is sweet
when hearts like our's meet
I fell for you like a child
oh, but the fire went wild..
I fell in to a burning ring of fire...
LYRICS+ MUSIC BY JUNE CARTER
ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ!!!
12.2.08
ΦΤΑΙΜΕ ΚΙ'ΑΠΟ ΠΑΝΩ...
''Για την ακρίβεια ευθύνη φέρουν και οι ίδιοι οι καταναλωτές, επανέλαβε ο Χρ.Φώλιας''
Για την ακρίβεια χρειάζονται δύο: η αγορά και οι καταναλωτές, δήλωσε ο υπουργός Χρ.Φώλιας μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό. Ο καταναλωτής πρέπει να έχει καλύτερη ενημέρωση, να επιβραβεύει το καλό και να τιμωρεί το κακό, εξήγησε ο υπουργός και πρόσθεσε πως το «shopping therapy» και η καταναλωτική μανία που τείνουν να γίνουν αξίες της σύγχρονης εποχής, για κάποιους εκ των συνθηκών απαγορεύεται.
Ειδικότερα, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή τη Δευτέρα, ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Χρήστος Φώλιας απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για το ποιος είναι ο δεύτερος -εκτός από τους κερδοσκόπους- που ευθύνεται για την ακρίβεια δήλωσε πως «στην αγορά ένας αγοράζει και ένας πουλάει»
Ο καταναλωτής πρέπει να έχει καλύτερη ενημέρωση, τόνισε ο υπουργός, ενώ σε ερώτηση πώς μπορεί να γίνει αυτό, αφού υπάρχει το «shopping therapy» και η καταναλωτική μανία, ο υπουργός κ. Φώλιας απάντησε χαρακτηριστικά πως «αυτός που μπορεί, κάνει 'therapy'. Ο άλλος που έχει ανάγκη, όχι».
ΕΣΕΙΣ ΦΤΑΙΤΕ!
ΤΟΥΣ ΕΧΕΤΕ ΦΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΙΑ!
ΦΤΑΝΕΙ... (?!)
ΡΕ ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΠΙΑ...
ΤΡΑΓΙΚΟΙ!!!
ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!
ΖΩΑ!
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΠ'ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΥΟ...
ΑΧ ΤΑ 'ΠΑ ΚΑΙ ΞΑΛΑΦΡΩΣΑ...
ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΤΕΛΙΚΑ Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΟΥΓΚΑΝΤΑ...
Για την ακρίβεια χρειάζονται δύο: η αγορά και οι καταναλωτές, δήλωσε ο υπουργός Χρ.Φώλιας μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό. Ο καταναλωτής πρέπει να έχει καλύτερη ενημέρωση, να επιβραβεύει το καλό και να τιμωρεί το κακό, εξήγησε ο υπουργός και πρόσθεσε πως το «shopping therapy» και η καταναλωτική μανία που τείνουν να γίνουν αξίες της σύγχρονης εποχής, για κάποιους εκ των συνθηκών απαγορεύεται.
Ειδικότερα, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή τη Δευτέρα, ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Χρήστος Φώλιας απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για το ποιος είναι ο δεύτερος -εκτός από τους κερδοσκόπους- που ευθύνεται για την ακρίβεια δήλωσε πως «στην αγορά ένας αγοράζει και ένας πουλάει»
Ο καταναλωτής πρέπει να έχει καλύτερη ενημέρωση, τόνισε ο υπουργός, ενώ σε ερώτηση πώς μπορεί να γίνει αυτό, αφού υπάρχει το «shopping therapy» και η καταναλωτική μανία, ο υπουργός κ. Φώλιας απάντησε χαρακτηριστικά πως «αυτός που μπορεί, κάνει 'therapy'. Ο άλλος που έχει ανάγκη, όχι».
ΕΣΕΙΣ ΦΤΑΙΤΕ!
ΤΟΥΣ ΕΧΕΤΕ ΦΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΙΑ!
ΦΤΑΝΕΙ... (?!)
ΡΕ ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΠΙΑ...
ΤΡΑΓΙΚΟΙ!!!
ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!
ΖΩΑ!
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΠ'ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΥΟ...
ΑΧ ΤΑ 'ΠΑ ΚΑΙ ΞΑΛΑΦΡΩΣΑ...
ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΤΕΛΙΚΑ Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΟΥΓΚΑΝΤΑ...
7.2.08
22.06.05
Το φεγγάρι γέμισε ξανά και το θλιμμένο πρόσωπο του Κάϊν στέλνει σήματα μορς για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Τα κομματιασμένα όνειρα σου ξαποσταίνουν πάνω σ’ένα κομμάτι χαρτί αποτυπωμένα σε λέξεις που δεν μπόρεσες ποτέ να προφέρεις. Που τρόμαξες κι’εσύ ο ίδιος να ψελλίσεις. Οι νεράϊδες χορεύουν θλιμμένα και αργόσυρτα στα δάδη της θλίψης. Τα σκιάχτρα προσμένουν τον ερχομό του καλοκαιριού για να καούν ασάλευτα και αμίλητα εκτελώντας πιστά το χρέος τους. Και εμείς να σερνόμαστε στις πλαγιές της λύτρωσης και στις ακρογιαλιές του χαμού σκοτώνοντας ο,τι πιο ωραίο μας απέμεινε. Άλλος το κορμί του, άλλος το μυαλό του, άλλος τη φωνή του. Τα μάτια σου όλο και περισσότερο μοιάζουν με του Κάϊν τις τελευταίες μέρες. Δύο μαύρες τρύπες που κλείνουν όλα τα δινά του κόσμου μέσα τους. Όλες τις συμφορές αλλοτινές και μελούμενες. Η κατάρα που φορτώθηκες στις πλάτες σου δεν θα φύγει ποτέ απο σένα. Όσο κι’ αν το ποθείς. Όσο κι’ αν το παλεύεις...
ΝΕΡΑΪΔΕΣ και ΣΚΙΑΧΤΡΑ γίναν ένα και τα δάκρυα του Κάϊν ματώνουν το φωτεινό πρόσωπο της σελήνης...
ΝΕΡΑΪΔΕΣ και ΣΚΙΑΧΤΡΑ γίναν ένα και τα δάκρυα του Κάϊν ματώνουν το φωτεινό πρόσωπο της σελήνης...
5.2.08
2.2.08
Νύχτες ολόκληρες
Νύχτες ολόκληρες γυμνός και ιδρωμένος
Κράταγα στη Γη ένα αστέρι
Μα δεν ήρθες να το πάρεις.
Νύχτες ολόκληρες τρελά απελπισμένος
Κράταγα μια ελπίδα στου ανέμου στο ασκέρι
Μα δεν ήρθες να τη πάρεις.
Νύχτες ολόκληρες τυφλός και πεινασμένος
Κράταγα στην έρημο μια αγάπη
Μα δεν φάνηκες ποτέ.
Ο χρόνος μου άφησε ανοιχτές πληγές
Γεμάτες αίμα και ιδρώτα
Τ’ αστέρια, οι ελπίδες και οι αγάπες μου
Τώρα δεν είναι όπως πρώτα.
Νύχτες ολόκληρες που πέθαινα ανήμπορος και μόνος
Κράταγα ένα μαχαίρι κομμένο από τις φλέβες μου
Μα δεν φάνηκες ποτέ.
Νύχτες ολόκληρες που ξεψυχούσα
Αναρωτιόμουν που είσαι και πρόσμενα να ρθείς
Μα δεν φάνηκες ποτέ.
Νύχτες ολόκληρες που πεθαμένος στεκόμουν
Στου ανέμου την ορμή
Δεν ήρθες να με θα θάψεις.
Νύχτες ολόκληρες που μ’ έθαβε το χώμα
Βαθιά, πολύ βαθιά
Δεν ήρθες να μου δώσεις ένα λουλούδι.
Πότε θα ‘ρθεις άραγε;
Κράταγα στη Γη ένα αστέρι
Μα δεν ήρθες να το πάρεις.
Νύχτες ολόκληρες τρελά απελπισμένος
Κράταγα μια ελπίδα στου ανέμου στο ασκέρι
Μα δεν ήρθες να τη πάρεις.
Νύχτες ολόκληρες τυφλός και πεινασμένος
Κράταγα στην έρημο μια αγάπη
Μα δεν φάνηκες ποτέ.
Ο χρόνος μου άφησε ανοιχτές πληγές
Γεμάτες αίμα και ιδρώτα
Τ’ αστέρια, οι ελπίδες και οι αγάπες μου
Τώρα δεν είναι όπως πρώτα.
Νύχτες ολόκληρες που πέθαινα ανήμπορος και μόνος
Κράταγα ένα μαχαίρι κομμένο από τις φλέβες μου
Μα δεν φάνηκες ποτέ.
Νύχτες ολόκληρες που ξεψυχούσα
Αναρωτιόμουν που είσαι και πρόσμενα να ρθείς
Μα δεν φάνηκες ποτέ.
Νύχτες ολόκληρες που πεθαμένος στεκόμουν
Στου ανέμου την ορμή
Δεν ήρθες να με θα θάψεις.
Νύχτες ολόκληρες που μ’ έθαβε το χώμα
Βαθιά, πολύ βαθιά
Δεν ήρθες να μου δώσεις ένα λουλούδι.
Πότε θα ‘ρθεις άραγε;
31.1.08
ΚΙ' ΑΠ' ΤΟ ΤΑΦΟ ΠΛΑΚΑ...
Κι' εξηγούμαι...
Τον Χριστόδουλα απ'τη πρώτη στιγμή που τον είδα στο γυαλί εν αντιθέση με τα όσα είχε πει και πριν τα πει δεν το ''πήγαινα'' μια...
Γυάλιζε το μάτι του ρε παιδί μου... Μου φαινόταν πολύ επικίνδυνος...
Τόσα χρόνια ήμουν πολέμιος στις απόψεις του...
Δε μου καθότανε πως να το κάνουμε τώρα?
Όταν πέθανε λοιπόν είπα μέσα μου οτι ''εντάξει, κοίτα να δεις οτι έκανε και οτι είπε ας το πάρει το ποτάμι και όλα νερό κι' αλάτι και θεός σγχωρέστου που λένε και εδώ στο νησί...
Ως προνοϊτικός τύπος που είμαι τα τελευταία χρόνια άνοιξα το site της superleague και συμβουλευόμενος το πρόγραμμα του πρωταθλήματος έκλεισα στο τέλος του 2007 αεροπορικά εισητήρια για να πάω να δω τα 2 κλασσικά ντέρμπι που θα δώσει η ομάδα μου τέλος Φλεβάρη και τέλος Μάρτη με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα...
Το 'χω που το 'χω το διαρκείας ας το εκμεταλευτώ λέω...
Να κάνω και τη βόλτα μου στην Αθήνα...
Κλείνω λοιπόν τα εισητηριάκια μου στην προνομιακή τιμή των 80 ευρώ πήγαινε - έλα και είμαι και κύριος και θα μπαινα και στο αεροπλάνο μου με στυλ 100 καρδηναλίων και ''αντιέ παπά, αντιέ παπά'' που λέει και ο έτσι στη διαφήμιση και που σε πάω και ποιός περνάει καλύτερα απο μένα...
Μπαίνω σήμερα λοιπόν να τσεκάρω το πρόγραμμα και λόγω πένθους οι αγώνες έχουν πάει μια εβδομάδα μετά... (!@#$%&^*)
Κι'απ'το τάφο πλάκα ρε συ?
Τον Χριστόδουλα απ'τη πρώτη στιγμή που τον είδα στο γυαλί εν αντιθέση με τα όσα είχε πει και πριν τα πει δεν το ''πήγαινα'' μια...
Γυάλιζε το μάτι του ρε παιδί μου... Μου φαινόταν πολύ επικίνδυνος...
Τόσα χρόνια ήμουν πολέμιος στις απόψεις του...
Δε μου καθότανε πως να το κάνουμε τώρα?
Όταν πέθανε λοιπόν είπα μέσα μου οτι ''εντάξει, κοίτα να δεις οτι έκανε και οτι είπε ας το πάρει το ποτάμι και όλα νερό κι' αλάτι και θεός σγχωρέστου που λένε και εδώ στο νησί...
Ως προνοϊτικός τύπος που είμαι τα τελευταία χρόνια άνοιξα το site της superleague και συμβουλευόμενος το πρόγραμμα του πρωταθλήματος έκλεισα στο τέλος του 2007 αεροπορικά εισητήρια για να πάω να δω τα 2 κλασσικά ντέρμπι που θα δώσει η ομάδα μου τέλος Φλεβάρη και τέλος Μάρτη με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα...
Το 'χω που το 'χω το διαρκείας ας το εκμεταλευτώ λέω...
Να κάνω και τη βόλτα μου στην Αθήνα...
Κλείνω λοιπόν τα εισητηριάκια μου στην προνομιακή τιμή των 80 ευρώ πήγαινε - έλα και είμαι και κύριος και θα μπαινα και στο αεροπλάνο μου με στυλ 100 καρδηναλίων και ''αντιέ παπά, αντιέ παπά'' που λέει και ο έτσι στη διαφήμιση και που σε πάω και ποιός περνάει καλύτερα απο μένα...
Μπαίνω σήμερα λοιπόν να τσεκάρω το πρόγραμμα και λόγω πένθους οι αγώνες έχουν πάει μια εβδομάδα μετά... (!@#$%&^*)
Κι'απ'το τάφο πλάκα ρε συ?
30.1.08
2.12.03
Άδειες αποβάθρες ζητιανεύουν για άτσαλες βιαστικές λασπωμένες πατημασιές...
Σε τραίνα με πιστή τήρηση της καθημερινότητας ξοδεύω το είναι μου και φοράω το πιο λυπημένο βλέμμα του κόσμου θαρρείς, μη τύχει και με δεις να χαμογελώ και πιστέψεις πως έτσι είναι η αλήθεια.
Μια μέρα τη φώναξα με τ’ονομά σου. Γύρισε την πλάτη της και έφυγε χολωμένη γιατί κατάλαβε. Κάποια πράγματα είναι να τα δέχεσαι όπως πραγματικά είναι χωρίς γιατί και κλάμματα. Χωρίς κόπο για την αλλαγή τους.
Ανυποψίαστες ψυχές φοράνε τη μορφή σου. Τις βαφτίζω τ’ ονομά σου και τους μαθαίνω πως να μιλούν, να κλαίνε, ν’ ανασαίνουν. Μέτριο με γάλα. Χωρίς ψωμί το τραπέζι μας. Μεγάλο πράγμα να ξέρεις πως ν’αντιδράσεις στις νευρικές κρίσεις του ανθρώπου σου, τελικά.
Λύπη ενός συνεχιζόμενου πανικού.
Βάφτηκαν οι κουρτίνες μου με μαύρο του καπνού, του αίματος το κόκκινο και εσύ δε λες να έρθεις. Και δε θα’ ρθεις. Τουλάχιστον όχι ακόμα και το ξέρω.
Άκαρπος σκληρός χειμώνας ρίζωσε στα χωράφια και το χιόνι του καίει ο,τι απέμεινε, μην αφήνοντας την παραμικρή ελπίδα έστω παραμόρφωσης. Αφανισμός.
Ατελείωτη περιπλάνηση άσχημων αισθήσεων στο πίσω μέρος του μυαλού.
Ασήμαντα τραγούδια στολίσανε τις νύχτες και τις μέρες μου. Δεν τ’άκουσε κανείς.
Πορείες ασταμάτητα βαρετές και μονότονες διέσχισαν τα παπούτσια μου. Επαναλαμβανόμενες. Βαρέθηκαν κι’ έλιωσαν. Αντίδραση. Μορφή αυτής. Περιθώριο επιλογής.
Βροχές και δάκρυα ένα, έτρεξαν πάνω στα χείλη μου. Τέλεια ένωση. Καμουφλάζ.
Γέρασα να ψάχνω τον ήλιο που πήρες φεύγοντας.
Αδιαφιλονίκητες ήττες και συντριβές στολίστηκαν την απουσία σου και πομπές ατελείωτες ψέλνουν τ’ονομά σου σε μια πορεία με λάβαρα και περίσσια σκοτεινιά στο γύρω.
Μέχρι το πλοίο να έφτανα μια φορά. Να μ’ έφερναν τα βηματά μου. Και μια εκδρομή να ξεκίναγα σαν τότε.
Βυθισμένοι παράδεισοι έμειναν για να ξαποσταίνουν δύτες που έχασαν το δρόμο. Ελπίδα επιστροφής καμμία.
Καταστροφικός κυκλοθιμισμός και απόγνωση.
Κλινικά νεκρός...
Σε τραίνα με πιστή τήρηση της καθημερινότητας ξοδεύω το είναι μου και φοράω το πιο λυπημένο βλέμμα του κόσμου θαρρείς, μη τύχει και με δεις να χαμογελώ και πιστέψεις πως έτσι είναι η αλήθεια.
Μια μέρα τη φώναξα με τ’ονομά σου. Γύρισε την πλάτη της και έφυγε χολωμένη γιατί κατάλαβε. Κάποια πράγματα είναι να τα δέχεσαι όπως πραγματικά είναι χωρίς γιατί και κλάμματα. Χωρίς κόπο για την αλλαγή τους.
Ανυποψίαστες ψυχές φοράνε τη μορφή σου. Τις βαφτίζω τ’ ονομά σου και τους μαθαίνω πως να μιλούν, να κλαίνε, ν’ ανασαίνουν. Μέτριο με γάλα. Χωρίς ψωμί το τραπέζι μας. Μεγάλο πράγμα να ξέρεις πως ν’αντιδράσεις στις νευρικές κρίσεις του ανθρώπου σου, τελικά.
Λύπη ενός συνεχιζόμενου πανικού.
Βάφτηκαν οι κουρτίνες μου με μαύρο του καπνού, του αίματος το κόκκινο και εσύ δε λες να έρθεις. Και δε θα’ ρθεις. Τουλάχιστον όχι ακόμα και το ξέρω.
Άκαρπος σκληρός χειμώνας ρίζωσε στα χωράφια και το χιόνι του καίει ο,τι απέμεινε, μην αφήνοντας την παραμικρή ελπίδα έστω παραμόρφωσης. Αφανισμός.
Ατελείωτη περιπλάνηση άσχημων αισθήσεων στο πίσω μέρος του μυαλού.
Ασήμαντα τραγούδια στολίσανε τις νύχτες και τις μέρες μου. Δεν τ’άκουσε κανείς.
Πορείες ασταμάτητα βαρετές και μονότονες διέσχισαν τα παπούτσια μου. Επαναλαμβανόμενες. Βαρέθηκαν κι’ έλιωσαν. Αντίδραση. Μορφή αυτής. Περιθώριο επιλογής.
Βροχές και δάκρυα ένα, έτρεξαν πάνω στα χείλη μου. Τέλεια ένωση. Καμουφλάζ.
Γέρασα να ψάχνω τον ήλιο που πήρες φεύγοντας.
Αδιαφιλονίκητες ήττες και συντριβές στολίστηκαν την απουσία σου και πομπές ατελείωτες ψέλνουν τ’ονομά σου σε μια πορεία με λάβαρα και περίσσια σκοτεινιά στο γύρω.
Μέχρι το πλοίο να έφτανα μια φορά. Να μ’ έφερναν τα βηματά μου. Και μια εκδρομή να ξεκίναγα σαν τότε.
Βυθισμένοι παράδεισοι έμειναν για να ξαποσταίνουν δύτες που έχασαν το δρόμο. Ελπίδα επιστροφής καμμία.
Καταστροφικός κυκλοθιμισμός και απόγνωση.
Κλινικά νεκρός...
28.1.08
ΕΠΙΑΣΕ ΝΑ ΒΡΕΧΕΙ...
Ματωμένα παράθυρα κοιτούν της ζωής το έργο.
Αγκάθινα στεφάνια ακουμπισμένα σε κόκκινο βελούδινο χιτώνιο,
βρέχονται λεπτό με το λεπτό,
ώρα με την ώρα περισσότερο…
Φύλλα δέντρων χοροπηδούν στο πάλκο του ουρανού παρασυρμένα απ’ τον αέρα, δίνοντας στο εμπρός σου μια μοναδική αισθητική ηδονή στα μάτια σου.
Η κορυφή του βουνού μοιάζει με το μούσι ναυτικού ασπροτρίχη θαλασσοδαρμένου. Το σκοτάδι που έφερε μαζί της η συννεφιά κυριαρχεί στο γύρω.
Τα χωράφια παραδίδονται τραγουδώντας ένα παράξενο αργόσυρτο μουρμουρητό, γυμνά στο έλεος της βροχής.
Ένα αρμονικά πλασμένο χάος επικρατεί και τα πουλιά πετούν χαμηλά.
Τώρα όλα έχουν σταματήσει, μα το σκοτάδι παραμένει…
Ο βροχοποιός εγκλωβισμένος στον τόπο μας κάθε χρόνο, τέτοια εποχή ψάχνει αδίκως να βρει το χρυσό κλειδί, που ανοίγει τη πόρτα της φυγής…
Αγκάθινα στεφάνια ακουμπισμένα σε κόκκινο βελούδινο χιτώνιο,
βρέχονται λεπτό με το λεπτό,
ώρα με την ώρα περισσότερο…
Φύλλα δέντρων χοροπηδούν στο πάλκο του ουρανού παρασυρμένα απ’ τον αέρα, δίνοντας στο εμπρός σου μια μοναδική αισθητική ηδονή στα μάτια σου.
Η κορυφή του βουνού μοιάζει με το μούσι ναυτικού ασπροτρίχη θαλασσοδαρμένου. Το σκοτάδι που έφερε μαζί της η συννεφιά κυριαρχεί στο γύρω.
Τα χωράφια παραδίδονται τραγουδώντας ένα παράξενο αργόσυρτο μουρμουρητό, γυμνά στο έλεος της βροχής.
Ένα αρμονικά πλασμένο χάος επικρατεί και τα πουλιά πετούν χαμηλά.
Τώρα όλα έχουν σταματήσει, μα το σκοτάδι παραμένει…
Ο βροχοποιός εγκλωβισμένος στον τόπο μας κάθε χρόνο, τέτοια εποχή ψάχνει αδίκως να βρει το χρυσό κλειδί, που ανοίγει τη πόρτα της φυγής…
24.1.08
Αθήνα, 20.5.2002
Γεια σου φίλε μου,
Αν και πάει να περάσει αρκετός καιρός από τότε που έφυγες, μα όχι πολύς από τότε που σου έγραψα για τελευταία φορά, πήρα την απόφαση να σου ξαναγράψω. Όχι για ιδιαίτερο λόγο, έτσι για να κρατάμε τη γραμμή ανοιχτή που λένε. Σήμερα είχε υπερβολική ζέστη και ένας υπέρλαμπρος καλοκαιρινός ήλιος μας συντροφεύει, μιας και δεν έχει νυχτώσει ακόμα.
Κατά τα άλλα εσύ πως τα πας; Μου λείπεις ρε μπαγάσα. Το περίμενα βέβαια, αλλά όχι και τόσο πολύ. Ελπίζω πάντως όλα να πηγαίνουν καλά και να γυρίσεις πίσω το συντομότερο δυνατόν.
Αν ρωτάς για μένα, τα ίδια. Είχα πάρει κάτι κιλάκια – χειμώνας – μα έχω αρχίσει να τα χάνω σιγά – σιγά. Να τώρα το Πάσχα έχασα κιόλας πέντε. Ξέρεις όλο σαβουροφαγία και σε άτσαλες ώρες. Τι να σου κάνει κι ο οργανισμός; Κατά τα άλλα όπως τα ξέρες. Άφραγκος, κακοδιαχειριστής, τεμπέλης και ακατάστατος. Ακόμα αργώ να κοιμηθώ το βράδυ, ακόμα αργώ να ξυπνήσω το πρωί, ακόμα παίρνω αποφάσεις μα αργώ να ξεκινήσω να τις τηρήσω, ακόμα σέρνομαι κατάκοπος σαν ξένος σε μια έρημη γη. Στην πιο πολυπληθέστερη έρημη γη του σύμπαντος. Κάτι οάσεις που σκάνε μύτη που και που αρκούν μόνο για μιας ελαφράς μορφής υποστήριξη. Αλλιώς…
Μοναχικό ήταν, είναι και θα είναι το ταξίδι που διαλέξαμε. Όσον αφορά τα μικρά καθημερινά πράγματα, ακόμα βουλώνει η μύτη μου το βράδυ, ακόμα χτυπάω τα χείλια μου στον ύπνο μου, όπως επίσης ακόμα παρατάω όλα μου τα παπούτσια μπροστά στην πόρτα. Δεν βαριέσαι… αλλάζει ο άνθρωπος; Οι καταστάσεις και τα πρόσωπα μπορεί, ο άνθρωπος όμως όχι. Κι όμως φίλε, νοιώθω τόσο διαφορετικός, τόσο οκνός, τόσο άχρηστος. Αφού καμιά φορά τρέχω να κοιταχτώ στον καθρέφτη μήπως έχω αλλάξει φάτσα. Τι να πω…
Κοίτα να περνάς καλά, να ηρεμήσεις και να γυρίσεις πίσω υγιής και γερός. Όσο πιο γρήγορα μπορείς, όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Μου λείπεις ρε…
Γύρνα πίσω φίλε μου…Γύρνα πίσω εαυτέ μου…
Αν και πάει να περάσει αρκετός καιρός από τότε που έφυγες, μα όχι πολύς από τότε που σου έγραψα για τελευταία φορά, πήρα την απόφαση να σου ξαναγράψω. Όχι για ιδιαίτερο λόγο, έτσι για να κρατάμε τη γραμμή ανοιχτή που λένε. Σήμερα είχε υπερβολική ζέστη και ένας υπέρλαμπρος καλοκαιρινός ήλιος μας συντροφεύει, μιας και δεν έχει νυχτώσει ακόμα.
Κατά τα άλλα εσύ πως τα πας; Μου λείπεις ρε μπαγάσα. Το περίμενα βέβαια, αλλά όχι και τόσο πολύ. Ελπίζω πάντως όλα να πηγαίνουν καλά και να γυρίσεις πίσω το συντομότερο δυνατόν.
Αν ρωτάς για μένα, τα ίδια. Είχα πάρει κάτι κιλάκια – χειμώνας – μα έχω αρχίσει να τα χάνω σιγά – σιγά. Να τώρα το Πάσχα έχασα κιόλας πέντε. Ξέρεις όλο σαβουροφαγία και σε άτσαλες ώρες. Τι να σου κάνει κι ο οργανισμός; Κατά τα άλλα όπως τα ξέρες. Άφραγκος, κακοδιαχειριστής, τεμπέλης και ακατάστατος. Ακόμα αργώ να κοιμηθώ το βράδυ, ακόμα αργώ να ξυπνήσω το πρωί, ακόμα παίρνω αποφάσεις μα αργώ να ξεκινήσω να τις τηρήσω, ακόμα σέρνομαι κατάκοπος σαν ξένος σε μια έρημη γη. Στην πιο πολυπληθέστερη έρημη γη του σύμπαντος. Κάτι οάσεις που σκάνε μύτη που και που αρκούν μόνο για μιας ελαφράς μορφής υποστήριξη. Αλλιώς…
Μοναχικό ήταν, είναι και θα είναι το ταξίδι που διαλέξαμε. Όσον αφορά τα μικρά καθημερινά πράγματα, ακόμα βουλώνει η μύτη μου το βράδυ, ακόμα χτυπάω τα χείλια μου στον ύπνο μου, όπως επίσης ακόμα παρατάω όλα μου τα παπούτσια μπροστά στην πόρτα. Δεν βαριέσαι… αλλάζει ο άνθρωπος; Οι καταστάσεις και τα πρόσωπα μπορεί, ο άνθρωπος όμως όχι. Κι όμως φίλε, νοιώθω τόσο διαφορετικός, τόσο οκνός, τόσο άχρηστος. Αφού καμιά φορά τρέχω να κοιταχτώ στον καθρέφτη μήπως έχω αλλάξει φάτσα. Τι να πω…
Κοίτα να περνάς καλά, να ηρεμήσεις και να γυρίσεις πίσω υγιής και γερός. Όσο πιο γρήγορα μπορείς, όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Μου λείπεις ρε…
Γύρνα πίσω φίλε μου…Γύρνα πίσω εαυτέ μου…
21.1.08
relax αδέρφια...
Ναι, ναι ξέρω το dvd, οι υποκλοπές, το ασφαλιστικό, ναι, ναι ξέρω...
Όταν είμαστε με άλλους κι'αφού περάσει το αναγνωριστικό μισάωρο όλο και κάποιος θα πει κάτι για το dvd, για τον Θέμο, για τους έτσι και τους αλλιώς και εκεί ξεσπαθώνεις... Ναι και που μας έχουν γαμήσει, μπλα μπλα μπλα...
Όταν γιορτάζει το βύσμα που σε έστειλε στο Ναυτικό θα τον πάρεις τηλέφωνο όμως...
Αλλά ως γνωστόν γαμιούνται τα βύσματα και όποιος τους προσκυνάει...\
Πόσο γρήγορα το ''γαμιέται το σύστημα'', γίνεται ''να πάει να γαμηθεί ο κόσμος, τη δουλειά μου να κάνω''...
Σίγουρα αγανακτείς στο δρόμο με τους ατζαμήδες οδηγούς και τους μαλάκες που για 200 ευρώ λάδωμα τους δίνουν δίπλωμα, αλλά να σου πω κάτι; Εσύ λάδωσες γιατί βιαζόσουν να το πάρεις και το χρειαζόσουν και να... που άμα δε τους λαδώσεις σε κόβουν και η επανεξέταση είναι μετά απο 20 μέρες κι' εγώ το βιάζομαι και είναι και τα παράβολα 200ευρώ κι'αν ξανακοπώ;
Δώστα μωρέ του μαλάκα τώρα να τελειώνουμε και ''να πάει να γαμηθεί ο κόσμος, τη δουλειά μου να κάνω''...
Έτσι γίναμε αδέρφια... Χέστες και τρομαγμένα ανθρωπάκια...
Να μην στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας και να τους έχουμε ανάγκη...
Τους όποιους πολιτικούς, δημόσιους, αφεντικά (γιατί όσο και να λες ο,τι θες αφεντικά έχεις, και άσε τις μαλακίες περί... εργοδοτών).
Και επίσης ξέρω ότι γαμιέται η εκάστοτε κυβέρνηση...
Ρε brother εσύ τους ψήφισες όμως...
Τι είπες sister? Α, ξέρω που να σου κοπεί το χέρι αν το ξανακάνεις ε;
Και γιατί ξαναβγήκαν;
relax αδέρφια...
Αφιερωμένο το βιντεάκι και προσοχή τα αίματα...
Όταν είμαστε με άλλους κι'αφού περάσει το αναγνωριστικό μισάωρο όλο και κάποιος θα πει κάτι για το dvd, για τον Θέμο, για τους έτσι και τους αλλιώς και εκεί ξεσπαθώνεις... Ναι και που μας έχουν γαμήσει, μπλα μπλα μπλα...
Όταν γιορτάζει το βύσμα που σε έστειλε στο Ναυτικό θα τον πάρεις τηλέφωνο όμως...
Αλλά ως γνωστόν γαμιούνται τα βύσματα και όποιος τους προσκυνάει...\
Πόσο γρήγορα το ''γαμιέται το σύστημα'', γίνεται ''να πάει να γαμηθεί ο κόσμος, τη δουλειά μου να κάνω''...
Σίγουρα αγανακτείς στο δρόμο με τους ατζαμήδες οδηγούς και τους μαλάκες που για 200 ευρώ λάδωμα τους δίνουν δίπλωμα, αλλά να σου πω κάτι; Εσύ λάδωσες γιατί βιαζόσουν να το πάρεις και το χρειαζόσουν και να... που άμα δε τους λαδώσεις σε κόβουν και η επανεξέταση είναι μετά απο 20 μέρες κι' εγώ το βιάζομαι και είναι και τα παράβολα 200ευρώ κι'αν ξανακοπώ;
Δώστα μωρέ του μαλάκα τώρα να τελειώνουμε και ''να πάει να γαμηθεί ο κόσμος, τη δουλειά μου να κάνω''...
Έτσι γίναμε αδέρφια... Χέστες και τρομαγμένα ανθρωπάκια...
Να μην στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας και να τους έχουμε ανάγκη...
Τους όποιους πολιτικούς, δημόσιους, αφεντικά (γιατί όσο και να λες ο,τι θες αφεντικά έχεις, και άσε τις μαλακίες περί... εργοδοτών).
Και επίσης ξέρω ότι γαμιέται η εκάστοτε κυβέρνηση...
Ρε brother εσύ τους ψήφισες όμως...
Τι είπες sister? Α, ξέρω που να σου κοπεί το χέρι αν το ξανακάνεις ε;
Και γιατί ξαναβγήκαν;
relax αδέρφια...
Αφιερωμένο το βιντεάκι και προσοχή τα αίματα...
7.1.08
ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ...
Κάθε μέρα απο Δευτ. - Παρ. 12.00 - 13.00
απο τον 106,4 fm stereo!!!
Επιμέλεια - παρουσίαση Θωμάς Πάνου
Αύριο θα σας πω και την διεύθυνση στο internet...
ΕΠΙΣΗΣ!!!
Το νέο κλιπ απ΄τα Κίτρινα Φώτα βρίσκεται στο youtube!!!
Δες το και απο εδώ!
απο τον 106,4 fm stereo!!!
Επιμέλεια - παρουσίαση Θωμάς Πάνου
Αύριο θα σας πω και την διεύθυνση στο internet...
ΕΠΙΣΗΣ!!!
Το νέο κλιπ απ΄τα Κίτρινα Φώτα βρίσκεται στο youtube!!!
Δες το και απο εδώ!
3.1.08
ΔΩΡΑΚΙ...
Φίλε Λέφος...
Βλέπωντας αυτό το βίντεο θυμήθηκα το περσινό μας χειμώνα και είπα να στο κάνω δώρο...
Προσάρμοσε λίγο και πες πως ο Μπακιρτζής είμαι εγώ και ο Ζουγανέλης εσύ...
Πες οτι αντί για τον ΠΑΟΚ λέει για τον ΠΑΟ...
Κάνε τον παραλληλισμό και θα καταλάβεις τι εννοώ...
Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Ε Ν Ο ! ! !
Μας λείπεις ρε...
Βλέπωντας αυτό το βίντεο θυμήθηκα το περσινό μας χειμώνα και είπα να στο κάνω δώρο...
Προσάρμοσε λίγο και πες πως ο Μπακιρτζής είμαι εγώ και ο Ζουγανέλης εσύ...
Πες οτι αντί για τον ΠΑΟΚ λέει για τον ΠΑΟ...
Κάνε τον παραλληλισμό και θα καταλάβεις τι εννοώ...
Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Ε Ν Ο ! ! !
Μας λείπεις ρε...
2.1.08
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΓΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ Τ'ΑΛΛΑ ΘΑ'ΡΘΟΥΝΕ!
ΠΕΡΙ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ
Χάζευα χθες το βράδυ τις αθλητικές εκπομπές και παρατήρησα κάτι που μάλλον έχω παρατηρήσει εδώ και αρκετό καιρό και ίσως δεν έδινα σημασία...
Το επίπεδο του ποδοσφαίρου που βλέπει ο Έλληνας φίλαθλος κάθε Κυριακή είναι αν όχι αισχρό, σίγουρα πάρα πολύ κάτω του μετρίου…
Παράδειγμα και ξεκινώντας απο την ομάδα μου, έβαλε χθες 4 γκολ στον Εργοτέλη και το θέαμα που παρουσίασε ήταν αισχρό… Καλός και σαφώς με αναγνωρισμένη αξία αυτός ο Λυμπερόπουλος αλλά ρε παιδί μου ποτέ δε θα αγόραζα φανέλλα με τ’ονομά του. Δε μου κάνει απο τότε που έπαιζε στον Παναθηναϊκό…
Αν έχεις μεγαλώσει βλέποντας Βασίλη Δημητριάδη και μετέπειτα Ντέμη Νικολαϊδη (στα καλά του) δε σου κάνει… Και πάλι λέω οτι δεν αμφισβητώ την αξία του αλλά δε κάνει για τα δικά μου μάτια. Αργός και άστριφτος μωρε αδερφάκι μου.
Άντε να του έρθει η μπάλλα εκεί που -την- θέλει, άντε να κάνει μια ντρίμπλα, άντε μια προσευχή, άντε κι’ένα τσιγάρο γιατί μας έφαγε η πολλή δουλειά, άντε να σουτάρει…
Δε θα πω κάτι άλλο για συγκεκριμένο παίχτη πέρα των Μπλάνκο και Παπασταθόπουλου. Ο μεν πρώτος πιστεύω οτι είναι πολύ πολύ καλός παίχτης, μαχητής, έξυπνος με καλές τοποθετήσεις αλλά και… απουσιολόγος.
Δε το ‘πιασες ε;
Θυμήσου στο σχολείο πόσες πάσες έδινες στον κολλητό σου και διπλανό σου –μια ζωή τελευταίο θρανίο- και πόσες στο φυτό της τάξης. Ρε δε πα‘να ήτανε μπροστά στη γραμμή με άδειο τέρμα,τίποτα εσύ. Πάσα στον Κωστάκη…
Ένα τέτοιο πράγμα ζει ο άνθρωπος και πιστεψέ με αν δεν πας στο γήπεδο δεν θα το καταλάβεις. Στη τηλεόραση χάνεται γιατί απλά δεν πάει ποτέ η μπάλα σ’αυτόν.
Για τον Σωκράτη προσωπικά έχω μόνο να πω οτι μετά τον Μανωλά -απο πάθος και όχι μαλακισμένο τσαμπουκά τύπου Μιχάλη Βλάχου- και τον Ντόμπος –αν τον θυμάσαι- έχω να δω τέτοιο στοπερ. Άψογος και με κέφι ρε παιδί μου. Βλέπει τα χαφ να κατεβαίνουν και γυαλίζει το μάτι του. Ορμάει. Σε αντίθεση με το Δέλλα που το νυσταγμένο του μάτι θυμίζει αυτό της αγελάδας που κοιτάει τα…τρένα να περνάνε.
Απο τότε που ήρθε αυτός ο Σάντος –καλή του ώρα εκεί στη Θεσσαλονίκη,τα ίδια πάει να κάνει και στον ΠΑΟΚ τώρα- έγινε η ΑΕΚ πιο αργή κι’ απ’το θάνατο.
Ακόμα και με τον Ντουμιτρέσκου μπορεί να πήγαινε όπου να’ναι, να βαζε 6 και να ‘τρωγε 4 αλλά έβαζε 6! Έτρεχε, είχε κάθετες μπαλιές, ΣΟΥΤ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ, κάτι κινούνταν βρε παιδί μου.
Ανάθεμα αυτόν τον πούστη που ανακάλυψε την ανάπτυξη απ’τις πτέρυγες, με τα χαφ-εξτρέμ και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο ακόμα και στις αλάνες έγινε τερματοφύλακας-πάσα στο στοπερ-πάσα στο αμυντικό χαφ-πάσα στο δεξί/αριστερό εξτρεμ-τρέχω,τρέχω,τρέχω,όταν δω γραμμή βγάζω σέντρα…
Όπως και κάθε φίλαθλος της ΑΕΚ νιώθω οτι η ομάδα μου και κάποιες χρονιές έπαιζε την καλύτερη μπάλα και έβγαινε τρίτη ή δεύτερη στο τέλος. Είτε απο διαιτησίες, είτε απο δικά της λάθη ειδικά τα χρόνια του Σάντος αλλά ρε παιδιά πολύ γκρίνια. Μπλα,μπλα,κλαψ,κλαψ, φτάνει! Κλαψ ο Παπασταθόπουλος -το μόνο κακό του-, κλαψ ο Δέλλας, κλαψ ο Λυμπερόπουλος. Παίξτε λίγο την μπαλίτσα και αφήστε τα κλαψ και τα λυγμ…
Αυτά για την ώρα.
Θα ασχοληθώ και με τους υπόλοιπους αλλά επειδή θέλω να είμαι εντάξει ξεκίνησα απ’τα δικά μου χάλια, για να μη λέμε μόνο για τη καμπούρα της άλλης καμήλας και δε βλέπουμε τη δικιά μας.
Υ.Γ. Καλά ρε άνθρωπε εκεί στη Ξάνθη που σ’έχουν να βάζεις μουσική πριν, κατα τη διάρκεια και μετά τη λήξη του αγώνα κάθε φορά που έβαζε γκολ η Ξάνθη βρήκες να βάζεις το Jingle Bells σε μπιτ; Όχι τιποτ’άλλο αλλά έβαλε και 6 γκολ προχθές!
Δηλάδη κοντά στο Πάσχα θα βάλεις το ΄΄Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί΄΄;
Subscribe to:
Posts (Atom)
