27.12.07
4.12.07
Στιγμές...
Ειλικρινά δε ξέρω τι να γράψω...
Ειλικρινά... Είναι τόσα πολλά...
Τόσος πολύς καιρός...
Πάμε απ'την αρχή ή μάλλον απ'το τέλος...
Βits n' bytes - Ακαδημίας.
Μία απο τις τελευταίες βόλτες στην Αθήνα μου η οποία με κοιτάζει με ένα συννεφιασμένο βλέμμα, ένα βλέμμα γνωστό μου και αγαπημένο...
Γυρίζω απο τα μέρη της Ακρόπολης (που είχα καιρό να πάω η αλήθεια είναι) στα οποία βρέθηκα για να δώσω τα τραγούδια μου σ'ένα πολύ αγαπημένο και συμπαθέστατο πρόσωπο όπως αποδείχτηκε... Μια τραγουδίστρια απο τα μέρη μου (ψάξε και θα τη βρεις!).
Θα σου φανεί λίγο παράξενο ίσως αλλά το καλύτερο πράγμα που έκανα σήμερα μέχρι στιγμής είναι που αγόρασα ένα κουλούρι και το έτρωγα καθώς περπατούσα την Πανεπιστημίου...
Αυτή η πόλη πάντα με μάγευε για τα απλά πράγματα!
Είμαι εδώ γύρω στις 35 μέρες και η αλήθεια είναι οτι δε τη χόρτασα την πόλη...
Σε μικρές στιγμές θα αναφερθώ και στη συνέχεια...
Όπως αυτή που φεύγοντας απο ένα στούντιο στη Βουλιαγμένης και περιμένοντας το λεωφορείο πέρασε μπροστά μου το λεωφορείο που πέρναμε κάθε Παρασκευή για Καλαμάκι απο τη Δάφνη, έτοιμοι για ένα Σ/Κ τόσο ίδιο μα συνάμα τόσο διαφορετικό απ'τα άλλα και γελούσα σαν χαζός μεσ'τη μέση του δρόμου...
Όπως δυο λεπτά αναπόλησης στο Κύτταρο πριν ξεκινήσουν οι LOCOMONDO... Τότε που κοιτώντας τα φώτα,τον κόσμο, τη σκηνή περίμενα να βγουν τα Κρίνα, οι Ενδελέχεια, ο Τουρκογιώργης, οι Απροσάρμοστοι, όλοι...
Όπως αυτή να βρίζω στο τραπέζι της κουζίνας πρωινιάτικα,πίνωντας καφέ και ακούγοντας super sport fm, γιατί έχω κάνει το τέταρτο quit game στο manager και παίζω για πέμπτη φορά το boca - river στο οποίο με βολεύει και το Χ για να πάρω το πρωτάθλημα και στο 25' χάνω 2-0...
Όπως αυτή που βραδάκι περπατάω στο δρόμο καπνίζοντας και μυρίζει πάλι (δε ξέρω πως να το πω) χαρακτηριστικά η υγρασία, όπως όταν ήμουνα 16 χρονών και περπάταγα βράδυ καπνίζοντας...
Όπως αυτή με το αγαπημένο μου παιχνίδι των βλεμμάτων στο Μετρό, που είχα καιρό να παίξω...
Ή όπως αυτή που ανοίγω την πόρτα και είσαι εσύ...
Κι' εκείνη που 04.00 ακούω τις βάσεις απο τα κομμάτια που ηχογραφώ και σημειώνω να θυμηθώ να σηκώσουμε λίγο το μπάσσο στο intro και να δέσει η πρώτη φωνή με τη δεύτερη...
Στιγμές...
Χιλιάδες μικρές στιγμές θα πάρω μαζί μου εφόδιο φεύγοντας για να αντέξω μέχρι την επόμενη φορά...
Στιγμές...
Κατα τ'άλλα το πρόγραμμα αν εξαιρέσεις το οτι δεν κατάφερα να πάω στο Ζυγό, τηρείται με ευλάβια...
LOCOMONDO, Αλουπογιάννης (απογοήτευση ο Σταυρός αδέρφια...9 ευρώ το ποτό?), Παυλίδης (γαμάτος ο Σταυρός αδέρφια, είχα πρόσκληση!), σήμερα Δεληβοριάς, την Πέμπτη στον Κόκκινο Μύλο για το μνημόσυνο του Παύλου, 3 φορές γήπεδο κλπ, ένα σινεμαδάκι για το ξε - χου, ένα κρασάκι στον Κυρ-Γιάννη, λίγο Λουτράκι (εκεί πόνεσε!), λίγο Πάντειος (ξερεις εσύ, όλος περιέργως δεν έσκασαν μπάτσοι αυτή τη φορά, καλά αλλά καμμία σχέση με παλιά!)...
Στιγμές...
Ειλικρινά... Είναι τόσα πολλά...
Τόσος πολύς καιρός...
Πάμε απ'την αρχή ή μάλλον απ'το τέλος...
Βits n' bytes - Ακαδημίας.
Μία απο τις τελευταίες βόλτες στην Αθήνα μου η οποία με κοιτάζει με ένα συννεφιασμένο βλέμμα, ένα βλέμμα γνωστό μου και αγαπημένο...
Γυρίζω απο τα μέρη της Ακρόπολης (που είχα καιρό να πάω η αλήθεια είναι) στα οποία βρέθηκα για να δώσω τα τραγούδια μου σ'ένα πολύ αγαπημένο και συμπαθέστατο πρόσωπο όπως αποδείχτηκε... Μια τραγουδίστρια απο τα μέρη μου (ψάξε και θα τη βρεις!).
Θα σου φανεί λίγο παράξενο ίσως αλλά το καλύτερο πράγμα που έκανα σήμερα μέχρι στιγμής είναι που αγόρασα ένα κουλούρι και το έτρωγα καθώς περπατούσα την Πανεπιστημίου...
Αυτή η πόλη πάντα με μάγευε για τα απλά πράγματα!
Είμαι εδώ γύρω στις 35 μέρες και η αλήθεια είναι οτι δε τη χόρτασα την πόλη...
Σε μικρές στιγμές θα αναφερθώ και στη συνέχεια...
Όπως αυτή που φεύγοντας απο ένα στούντιο στη Βουλιαγμένης και περιμένοντας το λεωφορείο πέρασε μπροστά μου το λεωφορείο που πέρναμε κάθε Παρασκευή για Καλαμάκι απο τη Δάφνη, έτοιμοι για ένα Σ/Κ τόσο ίδιο μα συνάμα τόσο διαφορετικό απ'τα άλλα και γελούσα σαν χαζός μεσ'τη μέση του δρόμου...
Όπως δυο λεπτά αναπόλησης στο Κύτταρο πριν ξεκινήσουν οι LOCOMONDO... Τότε που κοιτώντας τα φώτα,τον κόσμο, τη σκηνή περίμενα να βγουν τα Κρίνα, οι Ενδελέχεια, ο Τουρκογιώργης, οι Απροσάρμοστοι, όλοι...
Όπως αυτή να βρίζω στο τραπέζι της κουζίνας πρωινιάτικα,πίνωντας καφέ και ακούγοντας super sport fm, γιατί έχω κάνει το τέταρτο quit game στο manager και παίζω για πέμπτη φορά το boca - river στο οποίο με βολεύει και το Χ για να πάρω το πρωτάθλημα και στο 25' χάνω 2-0...
Όπως αυτή που βραδάκι περπατάω στο δρόμο καπνίζοντας και μυρίζει πάλι (δε ξέρω πως να το πω) χαρακτηριστικά η υγρασία, όπως όταν ήμουνα 16 χρονών και περπάταγα βράδυ καπνίζοντας...
Όπως αυτή με το αγαπημένο μου παιχνίδι των βλεμμάτων στο Μετρό, που είχα καιρό να παίξω...
Ή όπως αυτή που ανοίγω την πόρτα και είσαι εσύ...
Κι' εκείνη που 04.00 ακούω τις βάσεις απο τα κομμάτια που ηχογραφώ και σημειώνω να θυμηθώ να σηκώσουμε λίγο το μπάσσο στο intro και να δέσει η πρώτη φωνή με τη δεύτερη...
Στιγμές...
Χιλιάδες μικρές στιγμές θα πάρω μαζί μου εφόδιο φεύγοντας για να αντέξω μέχρι την επόμενη φορά...
Στιγμές...
Κατα τ'άλλα το πρόγραμμα αν εξαιρέσεις το οτι δεν κατάφερα να πάω στο Ζυγό, τηρείται με ευλάβια...
LOCOMONDO, Αλουπογιάννης (απογοήτευση ο Σταυρός αδέρφια...9 ευρώ το ποτό?), Παυλίδης (γαμάτος ο Σταυρός αδέρφια, είχα πρόσκληση!), σήμερα Δεληβοριάς, την Πέμπτη στον Κόκκινο Μύλο για το μνημόσυνο του Παύλου, 3 φορές γήπεδο κλπ, ένα σινεμαδάκι για το ξε - χου, ένα κρασάκι στον Κυρ-Γιάννη, λίγο Λουτράκι (εκεί πόνεσε!), λίγο Πάντειος (ξερεις εσύ, όλος περιέργως δεν έσκασαν μπάτσοι αυτή τη φορά, καλά αλλά καμμία σχέση με παλιά!)...
Στιγμές...
Subscribe to:
Posts (Atom)
