ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ... ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ

Αγαπημένη μου ξαδέρφη,
σου γράφω γεμάτος ελπίδες και προσμονή για τις μέρες που έρχονται. Να τα επιδόματα, να οι αυξήσεις, να οι μειώσεις στα τέλη κυκλοφορίας. Πω πω ξαδέρφη να μας ακούσει και κανείς θα νομίζει οτι τόσα χρόνια ο Γιωργάκης όσα λεφτά λένε οτι είναι το έλλειμα τα έκλεβε κρυφά και τα τσουβάλιαζε για να έρθει σαν άλλος Αϊ – Βασίλης να μας τα μοιράσει το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.

Τι έγινε χθες ξαδέρφη; Ενημερωσέ με γιατί φέτος δε μπήκα καν στο κόπο να ανοίξω τη τηλεόραση να ακούσω δακρύβρεχτους λόγους για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Δε την αντέχουν τα μέσα μου τόση επανάσταση μια φορά το χρόνο. Μου πέφτει βαριά και μέχρι να τη χωνέψω έχει έρθει η Πρωτομαγιά που είναι και πάλι μέρα επανάστασης (μόνο του ΚΚΕ όμως) και εκεί με βγάζει πάλι μέχρι τις 17 Νοέμβρη και έτσι περνάει η ζωή.

Κάθε χρόνο ''τραπεζάκια έξω'', κάθε χρόνο ''κουπονάκια για την ενίσχυση του Κόμματος'' και ο Μίκυ στα φόρτε του, κάθε χρόνο η μια νεολαία πίσω απ'την άλλη να περιμένει καρτερικά τη σειρά της δεξιά και αριστερά της πόρτας για να φωνάξει όταν θα μπαίνει ο τσιφ να καταθέσει στεφάνι για να πετύχει το πλάνο. Και μετά οι επόμενοι. Και μετά όλο μαζί να κράξουνε τους ΝΔΦΚ-ούδες.
Κάνας τσαμπουκάς το βράδυ στη περιφρούρηση μεταξύ των νεολαίων και πάει λέγοντας.

Και μέσα σ'όλα, γονείς με παιδάκια που κρατούν γαρύφαλλα και η προσπάθεια του γονιού να διδάξει μέσα σε δέκα λεπτά το μεγαλείο και τα οφέλη της Δημοκρατίας σ' ένα πιτσιρικά που τη πρώτη φορά που θα θεωρήσει σωστό να διαφωνήσει, ο ίδιος ο γονιός θα τον φρενάρει. '' Σώπα εσύ. Μην ανακατεύεσαι. Τι τα θελες αυτά τα αριστερά μπροστά στη θειά σου; Να μας πιάσει στο στόμα της; Αφου σ'αυτούς έχουμε πει οτι αυτό. Και στους άλλους εκείνο''.

Η δουλειά μας να γίνετε ξαδέρφη. Μόνο η δικιά μας. Όλοι οι υπόλοιποι νααααα! (ακολουθεί η χαρακτηριστική κίνηση που δεν αποτυπώνεται). Έτσι μεγαλώσαμε, έτσι μάθαμε. Με το φόβο. Όλο στα μουλωχτά. Και που και που να κάνεις όμως και το κομμάτι σου το επαναστατικό. Και καπάκι το πατριωτικό. Όπου φυσάει ο άνεμος δηλαδή...Μπέρδεμα!

Καλημέρα ξαδέρφη και να μου φιλήσεις τους συντρόφους. Απαλά όμως. Σσσσσσ... Μη μου τους ξυπνήσεις.


Υ.Γ. Απο τη Πέμπτη εώς και τη Κυριακή το πρωί ένα καράβι χρώματος γκρι, Αμερικάνικης κατασκευής και προελεύσεως ήταν αραγμένο στο λιμάνι. Κουβέντα αυτή τη φορά. Όχι φειγ βολαν, ούτε post it δεν έπεσε. Και να πεις οτι είχε κακό καιρό και σκάλωσε η επανάσταση στους τράφους... Χαρά θεού οι μέρες. Γι' αυτό σου λέω ξαδέρφη, απαλά... Σσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσσ.....

''ΠΑΜΕ ΚΛΕΙΣΤΟ;''

Αγαπημένη μου α-ξαδέρφη,
1998... Γυμνάσιο Θήρας, τυχαίο διάλειμμα. Συμπαθητικός καθηγητής με αραιά μαλλιά τριγυρνάει με κάτι φυλλάδια και τα μοιράζει στα παιδάκια γεμάτος χαρά...'Ερχεται κι' η σειρά μου.''Του χρόνου τέτοια εποχή θα κάνετε γυμναστική μέσα στο κλειστό'', ακούω καθώς παίρνω το φυλλάδιο στα χέρια μου.
Από τότε το κλειστό παρέμεινε ''ΚΛΕΙΣΤΟΝ''για άλλα 10 χρόνια...
2008... Μπαλόνια, αναμνηστικά μπλουζάκια και πολλά ''μπλα μπλα και μεταξύ άλλων ευχές για το Κλειστό Γυμναστήριο που ανοίγει το δρόμο στον αθλητισμό και κλείνει το δρόμο για τις καφετέριες, για τα νέα παιδιά, για τον απλό Θηραίο πολίτη και λοιπές φανφάρες που απαιτούσε η περίσταση.''Χαλάλι του'', λέω μέσα μου καθώς κάθομαι τον πισινό μου στο αναπαυτικό καρεκλάκι της κερκίδας, ''τουλάχιστον θα το χαρούν τα παιδάκια''...
ΔΗΜΟΣ ΘΗΡΑΣ
ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΘΗΡΑΣ
Ν.Π.Δ.Δ. (ΦΕΚ 250/2009, τεύχος Β')
Καρτεράδο (δε το ξέχασα, έτσι το γράφει) Θήρας 847 00
Πληροφορίες: Μ. Ορφανός
Θήρα 09.10.2009

ΠΡΟΣ: ΣΩΜΑΤΕΙΑ
Μετά την συνεδρίαση του Δ.Σ. του Αθλητικού Κέντρου σας ενημερώνουμε για τα παρακάτω:
Το ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΘΗΡΑΣ άλλαξε επωνυμία και ονομάζεται ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ (Δ.Α.Ο.Σ.).
Στη συνέχεια το έγγραφο ενημερώνει τα σωματεία του ενός απο τους πιο πλούσιους δήμους της χώρας για κάποια λειτουργικά θέματα του γυμναστηρίου και μετά μπαίνει στο ψητό...
Το τέλος χρήσης του κλειστού γυμναστηρίου ορίζετε σε 6 ευρώ (έξη ευρώ)– πάλι δεν έκανα λάθος, έτσι το γράφει – ανά ώρα για τα οργανωμένα σωματεία, μόνο για τις προπονήσεις και όχι για τους επίσημους αγώνες. (Εκεί η ταρίφα ανέρχεται στο 35% επί των εισητηρίων).(Το μέτρο ισχύει απο 01 Νοεμβρίου 2009).
Το τέλος χρήσης του κλειστού γυμναστηρίου ορίζετε σε 20 ευρώ (είκοσι ευρώ) ανά ώρα για ομάδες ιδιωτών. Οι ομάδες ιδιωτών θα μπορούν να κάνουν χρήση των αθλητικών εγκαταστάσεων μόνο με την παρουσία ιατρού. (Δηλαδή αν δε πας για μπάσκετ με κάποιον γνωστό απο το Κέντρο Υγείας την έκατσες).
Οι πληρωμή - άντε πάλι, όχι δε ξέχασα να γράφω, ΕΤΣΙ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙ -των ωρών θα γίνετε από τις οργανωμένες στο τέλος κάθε μήνα και απο τους ιδιώτες, πριν τη χρήση των εγκαταστάσεων. (Σαν τα σπιτάκια δηλαδή. Πριν να μπιπ, να πλερώσεις κύριος).
Για να δούμε λοιπόν α-ξαδέρφη τι μας λέει το χαρτάκι...
1. Η ''οικονομική βοήθεια'' του δήμου προς τα σωματεία έχει σκοπό, αν και όταν τη πάρει το σωματείο, να τη δώσει σταδιακά πίσω.Αν θες να πας να παίξεις το μπασκετάκι σου με τους φίλους σου ή αν το παιδάκι σου δεν είναι σε κάποιο σωματείο, θες τουλάχιστον 20 ευρώ/ ώρα. Άρα 2 ευρώ το κεφάλι αν πάτε 10. Αν όμως πάτε παραπάνω για να έχετε και αλλαγές, η τιμή αναπροσαρμόζεται σε... - μισό λεπτό να κάνω τη πράξη - 0.83333333333 ευρώ στα 24 άτομα. Μέσα στο πακέτο όμως πρέπει να προσθέσεις και τη παρουσία γιατρού.
Χμ...Τη τελευταία φορά που επισκέφτηκα ιδιωτικό γιατρό πλήρωσα για 7' εξέτασης 50 ευρώ. Ας υποθέσουμε οτι εδώ ο φίλος και γιατρός μας θα μας κοστίζει 30 ευρώ/ ώρα. (τώρα πρόσθεσέ τα μόνος σου).
Δε θα επεκταθώ άλλο, μα έχω – η αλήθεια είναι – κάποιες απορίες τις οποίες και παραθέτω στο έλεος αναγνωστών και Κυρίου...
- Καταννοώ οτι ένα γυμναστήριο πρέπει να έχει κάποια έσοδα για να συντηρηθεί αλλά πριν παρθούν αυτές οι αποφάσεις και σταλεί το (ανορθόγραφο η αλήθεια να λέγετε
α-ξαδέρφη) κείμενο στα σωματεία, έγινε κάποιος ανοιχτός διάλογος ή την είδαμε ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΖΟΥΜΕ τη φάση;\
- Γιατί δε ξεκίνησε ο Δ.Α.Ο.Σ. απο την αναζήτηση χορηγιών και διαφημίσεων, φιλοξενία και παραγωγή εκδηλώσεων και αν και τότε δεν υπήρχαν τα επιθυμητά έσοδα να προχωρούσε στην εφαρμογή του σχεδίου;
- Αφού το κείμενο αναφέρεται και σε ομάδες ιδιωτών γιατί ΑΚΟΜΑ δεν έχει γνωστοποιηθεί στα ΜΜΕ;
- Αν αποφασιστεί ποτέ να ενημερωθεί ο κοσμάκης, οι ώρες που θα έρχεται για τα σκάσει για να αθληθεί θα είναι ώρες που θα τον βολεύουν ή θα είναι 8.00 - 9.30 το πρωί και 23.30 – 1.30 το βράδυ; Γιατί αν θυμάμαι καλά το κλειστό στους πρώτους μήνες λειτουργίας του είχε ήδη πρόβλημα ωρών...
- Α και μια τελευταία. Γιατί συνεχίζει και ονομάζεται το κτίριο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΘΗΡΑΣ και όχι Allou fun park μιας και απο γυμναστήριο του ενός απο τους πιο πλούσιους δήμους της χώρας έγινε επιχείρηση;

Σειρά έχει το γήπεδο του Καμαρίου. Περαστικά σας και καλημέρα σας...
Υ.Γ. 1 : Τ'άκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα;
Πήγα δυό ώρες στο κλειστό κι' ήθελα ευρώ σαράντα!
Υ.Γ. 2 : Προβλέπω να παίζει μαζική επιστροφή στους ανοιχτούς χώρους και το γυμναστήριο να μένει...ΟΡΦΑΝΟ!

ΕΚΛΟΓΕΣ 2009

Αγαπημένη μου ξαδέρφη,
σου γράφω με σοσσιαλιστκό κεντροαριστερό αέρα πια- λέμε τώρα, μη το πάρεις και της μετρητοίς, μια πλάκα κάναμε .
Ο μικρός Γιωργάκης, λοιπόν, έγινε μέσα σε μια νύχτα Γιώργαρος για να ξαναγίνει σιγά σιγά και πάλι Γιωργάκης, ενώ ο μικρός Κωστάκης που δεν έγινε ποτέ Κωνσταντίνος, μάζεψε τα cd του Σάκη και της Αννούλας, ξεκρέμασε τα κασκολ του ΠΑΟ, πήρε και τα τελευταία παιχνίδια του playstation – μιας και το μηχάνημα το είχε πάρει καιρό τώρα σπίτι, για να μην έχει πολλά να κουβαλάει – και φεύγοντας έκλεισε το φως αφήνοντας ένα δάκρυ να τρέχει στο χαλάκι της εισόδου... Καθώς χανόταν στο πέρα του δρόμου ακουγόταν ακόμη η φωνή του πιστού του υπηρέτη Σάντσο - Λιάπη – Πάντζα. ''Αδικία, θάνατος στους καρεκλοκένταυρους.. Στο καλό αγαπημένε μου αφέντη... Στο καλό''... Αμέσως με το που έστριψε την γωνία ο μικρός Κωστάκης ο πιστός του υπηρέτης άρχισε να ψάχνει την Ντόρα... Περίεργο ε;
Μαζί του και οι πιστοί υπηρέτες του Σουφλιάς και Αλογοσκούφης αποφάσισαν να πάρουν τα κουβαδάκια τους και να πάνε σ'άλλες παραλίες να φτιάξουν πύργους απο άμμο μιας και αυτό είναι το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά. Ορίστε λοιπόν ξαδέρφη που ο κακομοίρης ο Γιώργος και ο Γιώργος βρέθηκαν χωρίς δουλειά. Και καλά ο δεύτερος, πες θα πάει σε κάνα Πανεπιστήμιο να μάθει τα νέα παιδιά την ''σωστή'' διαχείριση της οικονομίας και παράλληλα θα κρατά και τα λογιστικά κανενός καφενείου, ε κουτσά στραβά, θα συμπληρώσει να βγει ο μήνας.
Ο πρώτος ξαδέρφη; Τι θα κάνει ο Σουφλιάς που δεν ακούει και καλά; Ε; Τι θα απογίνει τώρα ένας απλός πολίτης με προϋπηρεσία υπουργού στην ηλικία των 68 ετών; Λες ξαφέρφη να μαζέψει τα ενσημάκια του και να καταθέσει;
Αμ την άλλη ξαδέρφη; Την είδες την άλλη; Ούτε λεπτό δεν περίμενε... Άσπλαχνη. Πιο γρήγορα πήγαινε αυτή απο τον μικρό Κωστάκη... Σα να του 'λεγε, τελείωνε πεσ'τα, παραιτήσου και ουστ!

Απο την άλλη στο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζουν που μπήκαν ''σύριζα''στη βουλή με τις λιγότερες απώλειες που θα μπορούσαν να έχουν. Ποιός - με το συμπάθειο – τη χέζει τη χαμένη έδρα, εδώ κοντέψανε να ταϊζουνε κορμοράνους για τα επόμενα 15 χρόνια...
Ο δεύτερος, ουσιαστικά, νικήτης της Κυριακής ξαδέρφη, είναι ένας άλλος Γιώργος. Ο Καρατζαφέ λοιπόν πες απο δω, πες απο 'κει, λίγο ο μπουμπούκος, λίγο ο καταδρομέεεααςς τα έκανε 15 τα καθισματάκια του.
Και ο δεύτερος, ουσιαστκά, χαμένος της Κυριακής, ξαδέρφη είναι η Αλέκα.
0.5% κάτω το κόμμα και ακόμα δε λέει να βάλει μυαλό και να ρίξει τη μύτη της. '' Δεν αντικατοπτρίζει το αποτέλεσμα την εππιροή του ΚΚΕ'' είπε με ύφος 100 καρδιναλίων, αναφερόμενη ίσως σε αποστάτες αριστερούς, μιας και ως γνωστών οι μόνοι ''άξιοι'' να λέγονται αριστεροί περνάνε μια φορά το χρόνο απο τον Περισσό για προσκύνημα και δε χάνουν φύλλο του Ριζοσπάστη. Μήπως η πραγματική δύναμη του Κόμματος είναι αυτή και μόνο αυτή καλή μου Αλέκα; Μήπως το 8.15 % του 2007 ήταν μορφή αντίδρασης που σ'αυτές τις εκλογές εκφράστηκε με 30 % αποχή και χιλιάδες λευκά και άκυρα ψηφοδέλτια; Μήπως ήρθε η ώρα να καταλάβεις ότι πρέπει να ρίξεις τη μυτούλα σου και να έρθεις λίιιγο πιο κοντά στη πραγματικότητα; Μην ανυσηχείς δε ζει ο θείος Λένιν για να σε κατηγορήσει για έσχατη προδοσία... Δε το βαρέθηκες αυτό το όλοι μαζί και οι ΚΚΕ-δες χώρια; Έλα πιο κοντά, άπλωσε ένα χέρι, δώσε μια πρόταση που να βρίσκει εφαρμογή... Απλά πράγματα.
Πέρα απο αυτούς και αυτά ξαδέρφη ο μεγαλύτερος χαμένος είναι για μια ακόμα φορά ο λαός.
Με τέτοια αυτοδυναμία και με μια ΝΔ να ψάχνει να μαζέψει τα κομμάτια της θα περνάνε οτι θέλουνε οι άλλοι... Είναι και πεινασμένοι κι' αυτοί... Τόσα χρόνια στη νηστικομάρα...
Τώρα που σου γράφω ο Γιώργαρος έχει ήδη μπει στο καινούργιο του γραφείο, έχει βάλει στον τοίχο τη φωτό του μπαμπά δίπλα στην αφίσα της Madonna και του συγχωρεμένου του Michael και έχει ήδη αναφωνήσει: '' Ooohhh!! Look Pangalos! Look! Τι μεγάλος καναπέες! Τι ωραίο τραπεζάκι! Εδώ θα φέρω όλα μου τα G.I. Joe και τα Transformers μου Θεόδωρε! Κι' εσύ θα παίρνεις τον Αρκούδο Αθανασάκη και τα άλλα kids και θα έρχεστε να παίζουμε! Right Theodor?''...

ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕ ΗΡΩΑ...

Αγαπημένη μου ξαδέρφη,είμαι πολύ ευτυχής που μετά απο τόσο καιρό βρίσκω την ευκαιρία να σου γράψω.Έτσι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, χωρίς να έχω κάτι να σου πω. Για την αναθέρμανση της επικοινωνίας.Το καλοκαίρι, όπως πολύ καλά ξέρεις, μας χωρίζει, μας αποξενώνει. Δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για κουβέντες, συζητήσεις, ανταλλαγή απόψεων. Μονάχα ένα βιαστικό ''γειά'' και πάλι το κεφάλι μέσα και μια φωνή να ακούγεται... ''θα χειμωνιααααάσσειιιι που θα παααάεεειι;''
Σάββατο μεσημέρι ξαδέρφη και ξανάνοιξα την τηλεόραση μετά απο πέντε μήνες. Δεν άλλαξε και τίποτα, αν θες τη γνώμη μου. Εκλογές, λέει, σε τρεις Κυριακές. Δε ξέρω για σένα, εγώ πάντως ή δεν έχω καταλάβει τίποτα ή έχω βαρεθεί τόσο πολύ το προεκλογικό σκηνικό που μου περνά απο απαρατήρητο εώς αδιάφορο. Είναι και η απογοήτευση που κουβαλάω απο τα γεγονότα του Δεκέμβρη, δε θέλει και πολύ.
Σάββατο μεσημέρι και γυρνάω το μυαλό μου στον Μάη τότε που όλοι μας γεμάτοι άγχος ξεκινούσαμε για τη τουριστική σεζον... ''20-30 % κάτω είπανε και ''τι θα κάνουμε;'' ο ένας, ''εμένα ένας που είναι σ' ένα γραφείο μου είπε οτι μπλα μπλα μπλα'' και πάει λέγοντας. Μια σεζον που τελικά είχε πτώση αλλά σε καμμία περίπτωση δεν ήταν έτσι όπως δραματικά και τρομοκρατικά την παρουσίαζαν γραφεία και πράκτορες. Καθείς και ο σκοπός του αν με εννοείς ξαδέρφη.
Τώρα πια τέλος Σεπτέμβρη και με τα συμπεράσματα πια απο τους πιο πολλούς βγαλμένα ακούς ''έλα μωρέ τελικά δεν ήταν τόσο τραγικά'', ''εντάξει να σου πω κάτι ήταν λίγο πεσμένη αλλά εμένα ένας που είναι σ' ένα γραφείο μου είπε οτι του χρόνου μπλα μπλα μπλα''. Ο Έλληνας, ξαδέρφη, έμαθε πια να ζει με το φόβο του αύριο, ξεχνώντας το χθες και το σήμερα. Αν για κάποιον η σεζον του έφερε -20% χρήματα απο τα περσινά και αυτό μεταφράζεται σε κέρδος 25.000 ευρώ να πω ΟΚ. Αν για κάποιον του έφερε -20% και το κέρδος υπολογίζεται σε 250.000 ευρώ ε τότε θα μου επιτρέψεις να πω ένα μεγαλοπρεπέστατο ΑΝΤΕ ΚΑΙ ...
Το ίδιο σκηνικό υπάρχει πια και σε συζητήσεις που πιάνει το αυτί μου καθώς ο δίσκος μου σκίζει τον αέρα πηγαίνοντας μπύρες, καφέδες και ανθρακούχα νερά στους διψασμένους επισκέπτες του νησιού, όσον αφορά τις εκλογές. Απο εκεί που ο ''έλα μωρέ ο Γιωργάκης; Αυτός δε ξέρει να μιλήσει καημένε'', ξαφνικά έγινε ''καλός πολιτικός. Είναι και σπουδαγμένος στην Αμερική''.
Έτσι ήμασταν πάντα ξαδέρφη. Ξαφνικά βγήκαν οι ατζέντες με τα τηλέφωνα των άλλων. ''Έλα αγόρι μου, όλα καλά; Να εδώ κι' εμείς το παλεύουμε... Τελείωσε και η μικρή το Πανεπιστήμιο και να μωρέ, ξέρεις, αν είχες κάτι υπ' όψιν σου τώρα που θα γίνουμε και κυβέρνηση... Ε; ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕ ΜΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ΄΄;;;
Το κακό με όλους εμάς είναι οτι πια έτσι όπως τους αφήσαμε να μας κάνουν ψάχνουμε διέξοδο απο το κάκιστο στο απλά κακό. Καλά να πάθουμε ξαδέρφη... Γλύψε το αφεντικό να μη χάσουμε τη θέση, γλύψε τον πράκτορα να μην κατεβάσει τις τιμές στα συμβόλαια του χρόνου, γλύψε τον έναν, γλύψε τον άλλον δε έμεινε... σάλιο!
Και επειδή σε συζήτηση που είχα με φίλους τις προάλλες όταν ασκείς κριτική πρέπει να καταθέτεις και μια πρόταση για την επίλυση του προβλήματος η δική μου είναι η εξής:Πίνε νερό!!!
Αναζωγονεί την στοματική κυλότητα και προχωρά στη δημιουργία νέου σάλιου...
Καλημέρα ξαδέρφη...

ΟΙ 300 ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ

Αγαπημένη μου ξαδέρφη,

Σήμερα ξύπνησα πρωί… Αφού λοιπόν, μετά απο καιρό είναι η αλήθεια, περιηγήθηκα στο θαυμαστό κόσμο του θεάτρου των πρωινών ενημερωτικών εκπομπών, με το γνωστό στυλ του το παίζουμε άνετοι, κάνουμε αστειάκια, δείχνουμε έκπληκτοι και ξαφνιασμένοι αλλά απ’την άλλη κάνουμε και τους θλιμμένους αν παίζει είδηση για κάνα κοινωνικά ξεχασμένο, πήρα το δρόμο προς την πρωτεύουσα του νησιού…

Αφού εισέπραξα το αστρονομικό ποσό των 430,75 ευρώ, το οποίο θεωρεί το ελληνικό κράτος οτι μου είναι υπερ-αρκετό για να ζήσω 30 ημερολογιακές μέρες, συμπλήρωσα σχεδόν άλλα τόσα και πλήρωσα ασφάλεια και σήμα αυτοκινήτου, ΔΕΗ, κινητό και με τα υπόλοιπα θα πάω να γεμίσω μιάμιση σακούλα απο τοπικό supermarket.

Η Παναγιά να μας φυλάει ξαδέρφη και μη χειρότερα, την υγειά μας να’χουμε κι’όλα τα’άλλα φτιάχνουν, κάθε πέρυσι και καλύτερα και άλλα τέτοια…

Μιας και το ‘φερε η κουβέντα, τα είδες εχθές ξαδέρφη τα κοράκια που κατέβηκαν απ’ τα βουνά; Μαγκιές και μαθήματα ηθικής απ’έξω, ΜΟΥΓΚΑ μέσα…Μόνο το στυλ των 100 καρδιναλίων έμεινε. Καλά δασκαλεμένοι…Αμ οι άλλοι; Οι προστάτες και εκπρόσωποι του κοσμάκη; ΜΟΥΓΚΑ κι’αυτοί…

Σου’χω κρατήσει και την εφημερίδα να στη δείξω όταν βρεθούμε.

Διάβασε και τα συμπεράσματα δικά σου.

Ρόμπα η εξεταστική...

Της ΑΛΙΚΗΣ ΜΑΤΣΗ

Παντελώς ανέτοιμη συνέλαβε την εξεταστική επιτροπή της Βουλής η προδιαγεγραμμένη στάση των μοναχών Εφραίμ και Αρσένιου.

Τα 23 μέλη της επιτροπής, παρ' ότι η στάση των δύο μοναχών ήταν εκ προοιμίου γνωστή, δεν είχαν κάνει καμία προετοιμασία για να τους αντιμετωπίσουν! Και βρεθήκαμε μάρτυρες μιας ατέρμονης εσωτερικής διαδικασίας της επιτροπής, που κατέληξε στη σύνταξη κειμένου και στον ειρωνικό κατ' ιδίαν σχολιασμό του Αρσένιου. Στο ερώτημα δημοσιογράφου «σας μάλωσαν μέσα;» απάντησε περιπαικτικά «ναι, είμαστε κακά παιδιά!».

«Απαράδεκτη»

Αφού όλη αυτή η κωμωδία κράτησε πλέον της μιας ώρας... ή αφού μεσολάβησαν ερωταπαντήσεις του επιπέδου «κύριε πρόεδρε, αν σας εγχειρίσει το υπόμνημα, το πιάνετε;», «το πιάνω, τι να κάνω;», ομοφώνως η επιτροπή έβγαλε μια «σκληρά καταδικαστική» -του προέδρου Μαρκογιαννάκη ο χαρακτηρισμός- ανακοίνωση, την οποία ο πρόεδρος ανέγνωσε στους δύο γέροντες.

**Χωριστά και με συνηθισμένα αυτοκίνητα -όχι πάντως τα πολυτελή που συνήθως κυκλοφορούν- ήρθαν στη Βουλή ο Εφραίμ και ο Αρσένιος. Ο ηγούμενος κρατούσε ανά χείρας έναν κίτρινο φάκελο (καμία σχέση με το ομότιτλο βιβλίο του Καραγάτση), φαινόταν κουμπωμένος και ρωτούσε όποιον τον πλησίαζε την ιδιότητά του.
** Θύμα πρώτο, δημοσιογράφος. Από πού είναι, πόσων χρόνων είναι κι αν είναι παντρεμένος τον ρώτησε. Κι αφού πήρε την απάντηση, απεφάνθη: «Είσαι αλειτούργητος, αλιβάνιστος και μπερδεμένος».

* Ιδια ερώτηση και σε αστυνομικό. Από την Εύβοια και παντρεμένος δήλωσε εκείνος στον γέροντα, που τον έκρινε «πονηρό και με πειρασμούς!».
** Αστυνομικός και καπνιστής, ο τρίτος συνομιλητής. Ο καπνός ήταν η αφορμή για να του πει ο Εφραίμ: «Βλέπω μέσα στο στήθος σου».
**Διάλογος και με τον βουλευτή της Ν.Δ. Μανούσο Βολουδάκη: «Πώς βγάζουν συμπεράσματα δίχως να με ακούσουν;», η ερώτηση Εφραίμ. «Πολλές φορές βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα», η... καθησυχαστική απάντηση του βουλευτή.
**Οταν οι δύο μοναχοί βγήκαν από τη συνεδρίαση, προκειμένου η επιτροπή να αποφασίσει αν θα δεχόταν τα υπομνήματά τους, δημοσιογράφος πλησίασε τον Αρσένιο. Πριν καλά καλά τον ρωτήσει οτιδήποτε, ο μοναχός τον προκατέλαβε: «Η σιωπή είναι χρυσός. Εσείς ξέρετε τι κάνετε κι εμείς ξέρουμε ποιοι είμαστε». «Φοβάστε κάτι;», ρωτήθηκαν και οι δύο. «Δεν φοβόμαστε τίποτα», απάντησαν ομοφώνως.
**Η χαριστική βολή στην επιτροπή διά στόματος Αρσένιου ήταν η απάντησή του στο ερώτημα αν φοβάται ότι η επιτροπή θα στείλει τα υπομνήματά τους στον εισαγγελέα με το ερώτημα της απείθειας: «Δεν με φοβίζει τίποτα. Μας παίδεψαν με το υπόμνημα, αλλά τελικά το δέχτηκαν»...

Μια χαρά τα καναν ξαδέρφη. Πήγαν, μπούκαραν αεράτοι, έδωσαν την εντύπωση του ότι το περισσότερο που μπορείτε να μας κάνετε είναι να μας… αερίσετε τα ράσα και έφυγαν…

Εγώ στηρίζω και υποστηρίζω ξαδέρφη. Όχι επειδή χάλασε η δουλειά και μας πήρανε χαμπάρι να μας στήσετε και στο τοίχο! Όλοι είμαστε σίγουροι ότι κάποια από τα πρόσωπα δε τα έβλεπαν για πρώτη φορά χθες οι δύο μοναχοί. Και πιθανόν ΟΥΤΕ για τελευταία…

Η Παναγιά να μας φυλάει ξαδέρφη και μη χειρότερα, την υγειά μας να’χουμε κι’όλα τα’άλλα φτιάχνουν, κάθε πέρυσι και καλύτερα και άλλα τέτοια…

Αγαπημένη μου ξαδέρφη 2

Αγαπημένη μου ξαδέρφη,

Γυρίζω όσο πιο πίσω μπορώ τη σκέψη μου μα δε θυμάμαι ποτέ άλλοτε να ασχολούμαστε με τόσα πολλά ονόματα όσα τα τελευταία χρόνια...

Ο Πολύδωρας και η ζαρντινιέρα, ο Μαγγίνας και το αναψυκτήριο, η Γιαννάκου και ο ΄΄συνωστισμός στη Μικρά Ασία΄΄ της Ρεπούση , η Πετραλιά, οι Θέμος και Μάκης (αυτοί είτε το θέλουν είτε όχι πάνε μαζί), ο Ζαχόπουλος και η Τσέκου (αυτοί πήγαιναν μαζί), ο Κουκοδήμος, ο Γιωργάκης, ο Βαγγέλης (αυτοί οι δύο δεν πάνε μαζί με τίποτα), ο Αλέξης κι' η Αλέκα,ο γιός του ταχυδρόμου και ο Εφραίμ, και πόσα άλλα που δε ξεχνάω, απλώς δε τ’αναφέρω γιατί θα γεμίσει η σελίδα και – επιτρέψτε μου - χωρίς λόγο μάλιστα .

Θυμάμαι συζητήσεις μεγάλων όταν ήμουν μικρός που έλεγαν οτι έρχονται ΄΄δύσκολες μέρες΄΄. Να που τελικά ήρθαν, μας χτύπησαν τη πόρτα, εμείς κάναμε πως δεν είμαστε μέσα αλλά αυτή τη φορά της έδωσαν μια και μπούκαραν με το έτσι θέλω.

Δεν υπάρχει νοικοκυριό που να μη χρωστάει έστω εκατό ευρώ σε τράπεζες ή σε δόσεις. Μετά τα σκυλάδικα και τα μπαρ, αρχίζουν να αδειάζουν και οι καφετέριες.

Ο Έλληνάρας του ωχαδερφισμού άρχισε να μετράει τα δεκάλεπτα να συμπληρώσει για τσιγάρα, έστω και με το πρόσχημα του να ΄΄ξεφορτωθώ τα ψιλά΄΄, η συνδρομητική χάνει τον ένα πελάτη μετά τον άλλο και οι συνδέσεις internet πληθαίνουν. Μέσα σ’όλα βλέπεις μας έχει χτυπήσει και η αποξένωση.Όλοι στο κλουβί με τσιγάρο, καφέ απο φτηνό πολυεθνικό σουπερμαρκετ που δε πίνεται, σουβλάκια – η πίτσα κάνει 9 ευρώ τρελλός είσαι; - και τα παράθυρα κλειστά.

Τριανταπέντε χρόνια κλείνουν σήμερα απο την Ημέρα.

Τι άλλαξε εσύ θα το ξέρεις καλύτερα απο μένα. Το ''νεαρό'' της ηλικίας μου ίσως δε μου επιτρέπει να μιλάω παρά για αυτά που μόνο έχω διαβάσει ή ακούσει. Δεν τα έζησα. Δε ξέρω. Δε ήμουν εκεί όταν έπιαναν τον γειτονά σου. Δεν ήμουνα εκεί όταν ζούσες το καθημερινό σου φόβο και την αίσθηση του να μην είσαι ο επόμενος, για κάτι που τις πιο πολλές φορές δεν έκανες και την αγανάκτηση του να θες να μιλήσεις και ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.

Δεν ήμουν εκεί όταν η Πατησίων μύριζε μπαρούτι αισιοδοξίας και λευτεριάς.

Ήμουν εκεί πολλά χρόνια μετά και πίστεψέ με, ενώ πέρναγα αρκετά συχνά, εκείνες τις μέρες μύριζε το ίδιο. Όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή...

Κάνε μου μια χάρη ξαδέρφη και ΚΛΕΙΣΕ την τηλεόραση σήμερα. Δεν το έχεις ανάγκη να δεις αυτή τη μίζερη παρέλαση μαϊντανών που με τα κροκοδείλια δακρυά τους θα βγάλουν 10 φορές ένα λόγο, μέχρι να πετύχει το πλάνο, ούτε την ανάγκη να ακούσεις όλους αυτούς που θα τρέξουν πρώτοι να καταδικάσουν τους ''μαλλιάδες'' και τους ''αλητήριους''. Και τότε έτσι τους φώναζαν...

Αλλά εσύ ήξερες. Δεν ήταν έτσι...

Κράτα την εικόνα εκείνη, την ασπρόμαυρη. Και τις φωνές της θέλησης για το καλύτερο....

Και κοίτα δίπλα σου. Γύρω σου...

Υπάρχουν αυτές τις μέρες κάτι παιδιά, κάπου εδώ κοντά που παλεύουν για αυτό που πιστεύουν. Σωστό ή λάθος θα το κρίνει η ιστορία και όχι εμείς. Κανένας απο εμάς. Διεκδικούν το δικαίωμα να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ όμως και όχι να ζητιανέψουν Γιατί εκεί φτάσαμε ξαδέρφη... Να ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ τα αυτονόητα. Κάποιοι θα τους πουν ''παλιόπαιδα και τεμπέληδες'', κάποιοι '' δέκα αλήτες που δεν αφήνουν τα παιδιά μας να κάνουν μάθημα''.

Αλλά εσύ ξέρεις... Δεν είναι έτσι...

Για μένα που είμαι έξω απ'το χορό και πολλά τραγούδια λέω, με την όλη στάση που έχουν δείξει απο την πρώτη μέρα, με τις ομιλίες τους και τις παρουσίες τους στο δημοτικό συμβούλιο και στη τηλεόραση και τις διαδικασίες που έχουν ακολουθήσει και χωρίς να γνωρίζω παρά ελάχιστους, μόνο μια λέξη βρίσκω για να τους χαρακτηρίσω και να τους ευχηθώ ένα καλό πρωινό...

''Καλημέρα ΜΑΓΚΕΣ! Καλή συνέχεια''...

Αγαπημένη μου ξαδέρφη 1

Αγαπημένη μου ξαδέρφη,

Σάββατο βράδυ η τηλεόραση έχει μείνει ανοιχτή την ώρα που ξεκινάει το δελτίο ειδήσεων.

Πρώτη είδηση τα τρία νέα γκάλοπ που δίνουν προβάδισμα στο ΠΑΣΟΚ. Ακούω αλλά δε γυρίζω το κεφάλι μου. Τρείς οι μονάδες μέσω όρο αυτή τη φορά. Μπλα, μπλα, μπλα....''Τα υπόλοιπα κόμματα συγκεντρώνουν μπλα, μπλα, μπλα''....Το περιμένω. '' Όσον αφορά την ερώτηση για το ποιός είναι ''καταλληλότερος'' (τα εισαγωγικά τα έβαλα μόνος μου, γιατί καταλληλότερος για να σε πάει απο το χειρότερο απλά στο κακό δεν αντιπροσωπεύεται με τη λέξη αυτή), είναι, έρχεται λέω μέσα μου, ο Κ. Καραμανλής . Το κεφάλι μου ασυναίσθητα γύρισε προς την τηλεόραση όπως το ίδιο ασυναίσθητα η φάτσα μου πρέπει να πήρε την έκφραση ήρωα σε κόμικ που πετιέται μέσα στο συννεφάκι ένα μεγάλο ερωτηματικό απορίας . Θα μου πεις τώρα πρώτη φορά το ακούς μωρέ. Όχι αλλά αυτό πράγμα ΔΕΝ εξηγήτε ξαδέρφη.

Το πολιτικό σκηνικό των τελευταίων (βάλε όσα θες εσύ) ετών είναι σαν να βλέπεις Μάντσεστερ – Μπαρτσελόνα και μόλις τελειώσει το παιχνίδι να βλέπεις Θρασύβουλας – Τρίκαλα για τον δεύτερο γύρο του ''φαντεζί'' Κυπέλου Ελλάδας. Όλη η Ευρώπη τρέχει και η Ελλαδίτσα φορώντας το ευρωπαϊκό της φαρδύ κοστούμι προσπαθεί να τρέξει, σκοντάφτει, πέφτει, ξανασηκώνεται και μόλις και μετα βίας προλαβαίνει και χώνεται στο ευρωπαϊκό σαλόνι ένα κλικ πριν κλείσει η πόρτα. Και αφού ξεσκονιστεί και πει ένα βιαστικό καλησπέρα κάθεται στη καρέκλα της για να συμφωνήσει με ο,τι κι'αν πουν οι υπόλοιποι.

Έγινε και ο Έλληνας ευρωπαίος λοιπόν και ως γνωστόν δώσε του Έλληνα χαϊλίκι και μόστρα και παρ'του και το σπίτι.(αν προλάβεις και δεν του το'χει πάρει ο προηγούμενος). Τι γουστάρει η Σούλα απ'το Γαλάτσι, βοηθός πιστολάκι στο κομμωτήριο της γειτονιάς; Πεγκυ Ζήνα; Πρώτο τραπέζι πίστα τη Σούλα, ο Βάγγος ο υδραυλικός. Και για να μη δείξουμε και κόμπλεξ κατωτερότητας, μιας και πρώτο τραπέζι πίστα ο Βάγγος, το λουλουδικό ρέει αύθονο. ''Κάντο μου επιτάφιο'', φωνάζει ο Βάγγος καθώς η Σούλα κορδόνεται. Τι γουστάρει η Αλέκα, πρώτο ταμείο στο βάθος σε σούπερ μάρκετ στον Κορυδαλλό; Σου Κου στη Μύκονο; Τραβάει το διακοποδάνειο ο Αντωνάκης και την πάει μια βδομάδα την Αλέκα. Και να οι κάρτες, να τα δάνεια, να το καινούργιο του του, 1600cc και 17αρα ζάντα, να το ηχοσύστημα και νταπα ντούπα. Και αφού το αίσθημα εξελίσσεται εις γάμου κοινωνία, να οι αυτόματοι φωτισμοί στο σαλόνι, να το ηλεκτροακουστικό σύστημα στο γκαραζ που αναγνωρίζει το μόνο το δικό σου φτέρνισμα και και και....

Που πας ρε Καραμητρόοοοο; Που πας ρε βλαχοέλληνα; Θα πνιγείς με το handsfree καημένεεεεε. Απο το μπάνιο στη Λούτσα και το φραπέ απ'το σπίτι, σου γούσταρε πλαζ με freddo espresso, chocolate cake και που σε πάω. Και τα χρόνια περνάνε και η Σούλα και η Αλέκα είναι τίγκα στη κυτταρίτιδα. Και να τα ινστιτούτα οι κυρίες και να τα γκομενάκια οι κύριοι.

Αμ δεν είναι έτσι ξαδέρφη.

Το πολιτικό σκηνικό είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Δε μπορείς απ'τη μία να φωνάζεις, να κλαις και να οδύρεσαι για το αδιέξοδο που ''ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ'' σε έφεραν και να τους ζητάς λύσεις και απ'την άλλη να τους γλείφεις ''για μια θεσούλα, να βολευτεί και το παιδί''.

Διάλεξε: Ή προσπαθείς να γίνεις Μάντσεστερ και Μπαρτσελόνα, πράγμα που δε γίνεται απ'τη μια μέρα στην άλλη βεβαίως βεβαίως, ή κάτσε να βλέπεις Θρασύβουλα – Τρίκαλα και να ξεγελιέσαι οτι βλέπεις και....μπαλάρα!

Πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει ξαδέρφη η ελπίδα οτι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα και η δυνατότητα να γίνουν χειρότερα.

Για μια φορά, έστω και τώρα που είναι πλέον αργά, ας διαλέξουμε το πρώτο...

Αγαπημένη μου ξαδέρφη,

Αδιαφορώ για το αν πριν κάποια χρόνια είχα το ψηλότερο δέντρο της Ευρώπης, όταν έχω τις χαμηλότερες μηνιαίες απολαβές.

Αδιαφορώ για τις βόμβες μολότωφ που καίνε τράπεζες όταν το κράτος αδιαφορεί για την τοξική βόμβα που έχω κάτω απ’ τα πόδια μου, στο βυθό του νησιού μου.

Δεν εκπλήσσομαι παρά μόνο αηδιάζω όταν τα ανίκανα κυβερνητικά στελέχη ζουν σ’ ένα δικό τους κόσμο και Σαββατόβραδο ο Υπουργός Παιδείας πάει στα μπουζούκια και ο Μακεδονίας – Θράκης ζώντας στο δικό του κόσμο δηλώνει πως οι δημοσκοπήσεις βγάζουν τον πρωθυπουργό ως καταλληλότερο…

Εξοργίζομαι όταν ο Υπουργός παραιτείτε και η παραίτηση δε γίνεται δεκτή και το επόμενο βράδυ μιλάει μ’ ένα μιξ ηλίθιου και τραγικού σοβαροθλιμμενοσοκαρισμένου στυλ και ουσιαστικά δε λέει ΤΙΠΟΤΑ.

Βγαίνω από τα ρούχα μου όταν όλοι οι της αντιπολίτευσης διαφωνούν για τα δις που δίνονται στις τράπεζες αλλά ψηφίζουν με χαρακτηριστική ευκολία την αύξηση των μισθών τους.

Τα παίρνω στο κρανίο όταν κάθονται και κοιτάνε το βράδυ σαν χαζοί να καίγεται το μαγαζάκι του Κυρ Κώστα, η μπουτίκ της Λίτσας και το κομμωτήριο της Ασπασίας. Και την επόμενη μέρα πετάνε δακρυγόνα στη κηδεία του Αλέξη, βαράνε πιτσιρίκια 14 χρονών και πυροβολούν, ευτυχώς, στον αέρα. Βλέπεις τα πιτσιρίκια δεν είναι ΄΄συνάδελφοι΄΄ προβοκάτορες ντυμένοι αναρχικοί αποβιβαζόμενοι από κλούβα…

Σπάω την τηλεόραση όταν μεγαλοδημοσιογραφίσκοι υπερασπίζονται τη θεσούλα τους και επιτέλουν στο ένα κανάλι κυβερνητικό έργο και στο άλλο κάνουν αντιπολίτευση.

Την πετάω απ’το παράθυρο όταν καπηλεύονται ΟΛΟΙ μαζί τη μνήμη του μικρού για τα ψηφαλάκια τους.

Ο θάνατος του μικρού ήταν η αφορμή και όχι η αιτία.

Αιτία είναι η ζαρτινιέρα που σηκώθηκε και χτύπησε τον Κύπριο φοιτητή τραυματίζοντας τον θανάσιμα.

Αιτία είναι η σύλληψη του πιτσιρικά με τα πράσινα παπούτσια.

Αιτία είναι ο κάθε Καραγκιόζης που την είδε Σβατζενέικερ και ψιθύρισε ως άλλος εξολοθρευτής ΄΄I’ll be back;; και δυστυχώς γύρισε.

Αιτία είναι που μου ζητάνε να δουλέψω 3 μέρες τη βδομάδα και να βγω στη σύνταξη στα 130 μου.

Αιτία είναι ότι πάω για καφέ και γυρίζοντας σπίτι ψάχνω να βρω που πήγε το 50ευρω που είχα όταν έφυγα…

Μη βγεις… Μη γελάσεις… Μη κλάψεις… Μην ερωτευτείς… Μην παντρευτείς… ΜΗΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ.

Θα ξοδέψεις… Θα σε περάσουν για χαζό… Θα σε πουν φλώρο… Δε υπάρχει έρωτας μόνο σεξ…Θα σε ξεγελάσει… Δε χρειάζεται… Μην… Μην… Μην…

Τέρμα τα ΜΗΝ!!!

Είμαι στο δρόμο. Χιλιάδες κόσμου. Κι’ όμως νιώθω ότι είμαι μόνος. Όλοι το νιώθουν.

Γίνομαι αντιεξουσιαστής και σπάω ΑΤΜ και βουτάω τα λεφτά.

Γίνομαι μπάχαλος και καίω από οργή.

Γίνομαι μετανάστης και βουτάω γυαλιά, κινητά, τσιγάρα για να τα πουλήσω να κάνω Χριστούγεννα.

Γίνομαι πιτσιρικάς και κλαίω γιατί φοβάμαι ότι θα’ μαι ο επόμενος.

Μουντζώνω και βρίζω για το μπουρδέλο που με βάλανε να χτίσω τα όνειρα μου και να παλέψω γι’ αυτά

και ύστερα να τα ξεχάσω για να κάνω τα δικά τους πραγματικότητα…

Δε φταίω για όλα αυτά. Ούτε οι άλλοι. Ούτε εσύ. Ούτε η Ασπασία, ο Κώστας και η Λίτσα. Φταίμε ΟΛΟΙ μαζί…

Όχι τα παιδιά. ΟΧΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!!