ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ 'ΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΧΡΟΝΙΑ

Στέρεψε η σκέψη μου
πήρα χαρτί και μολύβι
για να σου γράψω
για του νου μου το ταξίδι.

Και για της σκέψης μου
τους σκοτεινούς τόπους
που κάθε τόσο

ξυπναν' αλλόκοτους φόβους.

Καμμιά φορά
αν η μέρα έχει ήλιο
κάνω δυο βήματα
στο κενό για να φύγω.

Ύστερα πάλι
θυμάμαι κάτι βροχές
πρέπει να 'χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες.

Μέσα στης σκέψης
τ' ατέλειωτο παιχνίδι
για να σωθώ
πιάνομαι απ' ένα σανίδι.

Και κολυμπάω ξανά
προς την ήρεμη ακτή
εκεί που περιμένουν
νατα πάλι όλα εκεί.

Που όταν ήμουνα μικρός
κι' έπαιζα στην αλάνα
''μαζέψου πήγε αργά''
φώναζε η μάνα.

Κι' ύστερα έρχονται απο πίσω
τα γέλια κι' οι χαρές
πρέπει να 'χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες.

Και λίγα χρόνια μετά
που έφυγα απ'την αλάνα
ερχόνται οι φόβοι μη με δουν
όταν έκανα κοπάνα.

Λίγο πιο έξω
απ'της αγάπης τη μπόρα
θλιμμένα μάτια
με κοιτάνε ακόμα.

Για όσα άφησα
στου χρόνου τη σιγή
για μια ακόμα
ανοιχτή πληγή.

Για τότε που έζησα
στιγμές αληθινές
πρέπει να 'χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες.

Λίγο πιο πέρα
στέκεται ένας μικρός
και μου φωνάζει
''φύγε ήρθε ο καιρός''.

Κάνω να φύγω
κι'εκεί αρχίζει το χιόνι
όλες μου οι φυγές
απ'τη κουζίνα ως το σαλόνι.

Είναι πολλά
που δε σου είπα ακόμα
συγχωρεσέ με
που έπεσα πάλι στο χώμα.

Κι' όσες προσπάθειες κι' αν έκανα
ποτέ δεν είναι αρκετές
πρέπει να' χουν περάσει χρόνια
ή να αρχίσανε χθες...