Απόψε είναι που τ’αστέρια χορεύουν τρελλό χορό στην πίστα τ’ ουρανού
για το χατήρι της νύχτας.
Απόψε είναι που τ’αστέρια που χορεύουν τρεμοσβήνοντας πιάνονται δυο-δυο
και βουτάνε στο κενό.
Απόψε είναι που η νύχτα μοιάζει να είναι ακίνητη και ένα αεράκι ανάλαφρο
με ταξιδεύει πίσω στο χρόνο.
Απόψε είναι που ένας μοναχούλης τζίτζικας τραγουδάει ένα πανάρχαιο μοιρολόϊ.
Απόψε είναι που δεν έχει φεγγάρι κι’αρχίζω ένα μοιρολόϊ να τραγουδώ μαζί του.
Απόψε είναι που τ’ αστέρια δεν κουνιούνται και στέκουν ακίνητα στ’ ουρανού
την σπασμένη κούνια.
Απόψε είναι που ρίχνω μια και γκρεμίζω και κάνω σμπαράλια όλα όσα και όσους
με πόνεσαν.
Απόψε είναι που τρελλάθηκα, που μου σάλεψε και άλλα γράφω, άλλα πιστεύω
και άλλα κάνω.
Απόψε είναι που το φεγγάρι χορεύει, το πιο ρομαντικό βαλς που έχει γίνει ποτέ
με τον ήλιο.
Απόψε είναι που η νύχτα συναντήθηκε με τη μέρα και τα μουντζώσανε όλα και
έφυγαν καθώς σουρούπωνε.
Απόψε είναι που το γύρω γέμισε με μαγευτικές μελωδίες και όλα χορεύουν
τριγύρω.
Απόψε είναι που ο χειμώνας ζήτησε σε γάμο την άνοιξη και εκείνη δέχτηκε.
Απόψε είναι που το φθινόπωρο και το καλοκαίρι έπαιζαν τόμπολα σε μια
παραλία.
Απόψε είναι που ένα τρένο έφυγε σφυρίζοντας για το πουθενά και μια βάρκα
σάλπαρε για ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό.
Απόψε είναι που το μεθυστκό άρωμα του κορμιού της θα με αφήσει για άλλη μια
νύχτα άγρυπνο.
Απόψε είναι που τρελλάθηκα, που μου σάλεψε και άλλα γράφω, άλλα πιστεύω
και άλλα κάνω.
Απόψε...
Μια νύχτα σαν όλες τις άλλες...
No comments:
Post a Comment