Όλο φεύγεις

Ταξίδια του νου,
της ψυχής,
καθημερινά αδιάκοπα μικρά ταξίδια,
που τελειώνουν πριν καλά – καλά αρχίσουν.
Ταξίδια…
Ταξίδια τόσο γρήγορα κι απλά που περνούν απαρατήρητα μπροστά από τα μάτια σου. Μικρά κι ασήμαντα καθημερινά ταξίδια, που έχουν φυλάξει τις αποσκευές τους μέσα στο υποσυνείδητο σου.
Και συ μοναχικός ταξιδιώτης του τίποτα, καταδικασμένος να γυρνάς από πόλη σε πόλη.
Κι οι πόλεις σειρήνες, που σε καλούν η καθεμιά τους μ’ ένα διαφορετικό τραγούδι προσπαθώντας να σε κλείσουν στα αιώνια δεσμά τους.
Μα εσύ φεύγεις…
Όλο φεύγεις…
Κι αν κάποτε τύχει να σταθείς σε κάποια απ’ αυτές είναι μόνο για λίγο.
Κι ύστερα φεύγεις πάλι. Αρχίζεις το ταξίδι σου μη ξέροντας πάλι τι έχει να σου φανερώσει η επόμενη πόλη.
Ότι και να χει όμως είναι σίγουρα κάτι το οποίο θα το δεχθείς αδιαμαρτύρητα. Ρουφάς τη πίκρα ή τη χαρά της κάθε πολιτείας μη μπορώντας να κάνεις αλλιώς, γιατί αυτή είναι η μοίρα του αιώνιου μοναχικού ταξιδιώτη…
Έτσι έμαθες…
ΞΥΠΝΑ! ΦΤΑΣΑΜΕ!
Πάρε πάλι ότι έχουν να σου δώσουν και κάνε πάλι κάτι το οποίο ξέρεις να το κάνεις καλά…
ΦΥΓΕ!